U sluit een verzekering af zodat u zich in geval van nood geen zorgen hoeft te maken over uw schade. De meeste mensen zijn blij als die dag nooit komt. Omdat ze weten: in het ergste geval ontstaat er een langdurig geschil over de vraag of de schade wel of niet onder de contractuele voorwaarden valt. De informatiedienstwet en belastingen van de LBS heeft negen uitspraken verzameld van Duitse rechtbanken, van de laagste tot de hoogste instantie. Het gaat onder meer over de gevolgen van inbraak, waterschade en verzekeringsdekking voor een buurthulp.
Privacyhek maakt geen deel uit van het gebouw
Een storm was weggevaagd en had een schutting voor privacy die op het terras van een gezinswoning was geplaatst, zwaar beschadigd. De eigenaar vroeg vervolgens zijn woningverzekeraar om de reparatiekosten te betalen. Dit weigerde, omdat deze schutting niet de klassieke omheining van een gebouw was, die volgens het contract verzekerd zou zijn, maar slechts een extra visuele bescherming van de privacy van de eigenaar. De rechtbank van Ansbach (dossiernummer 5 C 516/17) was het met deze mening eens en besloot dat de verzekeringssector niet hoefde te betalen. De reparatie van het hekwerk had 1.300 euro gekost.
Gestolen horloges zijn niet volledig vervangen
Elk verzekeringscontract bevat bepaalde clausules. Zo beperkte de inboedelverzekering de vergoeding voor kostbaarheden bij inbraak tot 20.000 euro - tenminste als ze buiten bepaalde stalen kasten stonden. Maar nu hebben overvallers meerdere dure polshorloges gestolen ter waarde van rond de 90.000 euro. De eigenaar eiste het geld van de verzekeringsmaatschappij - en was onderworpen aan de hogere regionale rechtbank van Frankfurt (dossiernummer 7 U 119/16). De verzekeringsmaatschappij maakte slechts 35.000 euro over en benadrukte dat ze al meegaand had gehandeld. De burgerlijke senaat ontdekte dat horloges gemaakt van goud en andere edele metalen feitelijk onder de beperking van kostbaarheden vielen. De verzekering hoefde het benodigde restant niet meer te betalen.
Gasfles explodeert - huurder moet gedeeltelijke schade betalen door nalatigheid
De persoonlijke verantwoordelijkheid van de verzekeringnemer bij schade speelt een grote rol. Zo veroorzaakte de huurder van een appartement door nalatigheid een butaangasexplosie, maar niet door grove nalatigheid (onder andere door het bewaren van een gasfles zonder beschermkap). Het gebouw werd zwaar beschadigd door de explosie en de reparatie kostte bijna 140.000 euro. Het Federale Hof van Justitie (dossiernummer IV ZR 52/14) oordeelde dat de huurder de helft van de schade uit eigen zak moest betalen.
Buurman is niet aansprakelijk voor waterschade
Het is gebruikelijk bij goede buren om elkaar te helpen. Een man nam bijvoorbeeld de bewatering van de tuin over terwijl zijn buurman in een kuuroord was. Terwijl hij dit deed, draaide hij het uiteinde van de slang uit, maar niet de eigenlijke watertoevoer. Er was aanzienlijke schade aan het huis door een grote hoeveelheid waterlekkage. Volgens de veroordeling van het Federale Hof van Justitie (dossiernummer VI ZR 467/15) was de buurman echter niet aansprakelijk. De specifieke aansprakelijkheidsbeperking in het verzekeringscontract was alleen van toepassing op opzet en grove nalatigheid, wat geen van beide het geval was.
Na een inbraak worden niet alle reparaties vergoed
Een inboedelverzekering kan nodig zijn om niet alleen de gestolen goederen te vervangen, maar ook de reparatiekosten na een inbraak. Inbrekers beschadigen vaak ramen, deuren en meubels in een woning tijdens hun handeling. Maar deze compensatie heeft zijn grenzen, zoals de hogere regionale rechtbank Hamm (dossiernummer 20 U 222/15) heeft vastgesteld. Na een poging tot inbraak betaalde de verzekering de vervanging van het slaapkamerraam en een schuifpui. Andere deurbladen werden alleen gerepareerd. De jury oordeelde dat de snelste, maar toch veilige en financieel redelijke reparatieroute moest worden gebruikt. Kleinere oneffenheden zoals lichte oneffenheden in het oppervlak en een extra spits zouden door de verzekerde moeten worden geaccepteerd.
Sponsplaag: verzekering moet betalen
Een huiseigenaar maakte ruzie met zijn opstalverzekering om schade na een sponsplaag te verwijderen. Het hele huis werd aangetast. Het bedrijf wilde echter alleen dat deel van de schade vergoeden waarvan duidelijk was dat het binnen de looptijd van het contract was opgetreden. Maar de hogere regionale rechtbank van Sleeswijk-Holstein (dossiernummer 16 U 3/15) voldeed niet. In dat geval is de verzekering van toepassing op de gehele sponsplaag.
De kat mag niet woeden zoals hij wil
Soms is de dierenaansprakelijkheidsverzekering ook nodig om schade aan een woning te vergoeden. Dus vroeg een katteneigenaar wiens dier de rubberen afdichtingen op de patiodeur in zijn gehuurde appartement had beschadigd. De rechtbank van Offenbach (dossiernummer 33 C 291/14) heeft hier geen verzekerde gebeurtenis gezien. In de uitspraak werd gezegd dat een huurder zijn kat niet mag verwisselen en laten doen wat hij wil. Als hij niet ingrijpt, is er sprake van overmatig gebruik van het gehuurde en moet de huurder hiervoor zelf betalen.
Waterschade: Leidingen op het dakterras maken geen deel uit van het gebouw
Na een brand is waterschade een van de ergste dingen die huiseigenaren kunnen overkomen. De renovatie van het pand is doorgaans erg duur. Daarom zijn er in de rechtbank vaak bittere argumenten over wie aansprakelijk is. Het Gerechtshof Berlijn (dossiernummer 6 U 166/13) had te maken met gesprongen waterleidingen (voor het besproeien van planten) die onder de houten vloer van een dakterras lagen. De advocaten besloten dat deze leidingen niet verzekerd waren omdat ze boven het dak en dus buiten het gebouw zaten.
Terugstroomschade - ja of nee?
Volgens het contract moest een verzekering tegen natuurlijke gevaren ook aansprakelijk zijn voor opstuwingsschade. Hiervan is echter pas sprake als er water uit het leidingsysteem van het verzekerde gebouw ontsnapt. Als het leidingsysteem zelf geen grote hoeveelheden regenwater meer kan opnemen, oordeelde de Hoge Rechtbank Hamm (dossiernummer 20 U 23/17), dan was er geen sprake van opstuwingsschade.
