De laurierboom is een echt allround talent: hij inspireert niet alleen als groenblijvende potdecoratie voor het balkon of terras, maar zorgt ook voor een pittig aroma in de keuken. Daarnaast kan laurier worden gebruikt als medicinale plant om de gezondheid te bevorderen.
De laurier- of laurierboom heeft wereldwijd fans. Niet alleen koks zijn dol op de plant met zijn aromatisch-kruidige bladeren, de echte laurier (Laurus nobilis) geniet ook een hoge reputatie bij liefhebbers van natuurgeneeskunde. Het bevat veel gezonde ingrediënten die een positief effect hebben op het menselijk lichaam. Tuinliefhebbers waarderen de laurier vooral als een groenblijvende kuipplant, die op een zeer veelzijdige manier kan worden ontworpen door middel van gevormde sneden. Of het nu als kegel of piramide is: de laurierboom siert niet alleen de tuin, het balkon of het terras, maar ook talloze huisingangen, waar hij meestal links en rechts van de deur wordt geplaatst en bezoekers verwelkomt.
Triomfantelijke opmars van de laurier
De laurier is hoogstwaarschijnlijk afkomstig uit het Midden-Oosten, maar heeft zich snel verspreid over het hele Middellandse Zeegebied. Het kan zelfs in het wild worden gevonden aan de Pacifische kust van Noord-Amerika. In de hoogtijdagen van de Grieken en Romeinen werd de laurier beschouwd als een geluksbrenger en vooral als een symbool van de overwinning. Wie kent niet de afbeeldingen van de Romeinse Caesars, wiens hoofden zijn versierd met een lauwerkrans? Als gecultiveerde plant is laurier bijna niet meer weg te denken uit een land en wordt het vaak en graag gecultiveerd. In Duitsland wordt het meestal in een kuip geplant, omdat het alleen kan overleven als het in de tuin wordt geplant in milde gebieden, zoals wijnbouwgebieden.
Kenmerken van de laurier
Laurier kenmerkt zich door een aantrekkelijk kegelvormige groei en dicht, donkergroen blad. De bladeren zijn grof en kenmerkend elliptisch van vorm. Ze ademen het typische lauriergeur uit dat mensen graag in de keuken gebruiken. De laurierboom is tweehuizig, zegt de botanicus. Dit betekent dat er planten zijn met volledig vrouwelijke bloemen en planten met volledig mannelijke bloemen. Beiden zijn nogal onopvallend en wit. Na de bloeiperiode, die duurt van maart tot mei, vormt de vrouwelijke laurier kleine eivormige, blauwzwarte steenvruchten, die de sierwaarde van de plant verhogen. Wat de laurierboom enerzijds zo aantrekkelijk en lekker maakt, maakt het anderzijds ook een beetje lastig. Laurierblaadjes zijn rijk aan etherische oliën, waarvan sommige reageren met huidirritatie of milde allergieën.De concentratie is bijzonder hoog in de bladeren en zelfs nog hoger in de vruchten.
Tip voor de tuinman: Er zijn maar een paar cultivars of variëteiten laurier op de markt. De variëteit 'Aurea' is echter bijzonder mooi, omdat hij bij het uitlopen prachtige goudgele bladeren heeft.
Zonminnende laurierboom
Hoewel een laurierboom ook goed gedijt op gedeeltelijk schaduwrijke en slecht verlichte locaties, ontwikkelt hij zijn volle pracht pas in de volle zon. Het is dus het beste om het zo helder mogelijk te plaatsen.
Voedingsrijk en los substraat
De ontwikkeling van de laurierboom als kuipplant staat of valt met het gebruikte substraat. Plant hem vanaf het begin in hoogwaardige potgrond van de tuinspecialist: hij is rijk aan voedingsstoffen en humus.
Laurier overleeft alleen in milde gebieden, zoals wijnbouwgebieden die in de tuin zijn geplant. In Duitsland wordt hij meestal in een kuip geplant.
Ook voor de laurierboom is het belangrijk dat het substraat structureel stabiel is, d.w.z. niet te snel verdicht. Dit komt niet alleen de wortels van de plant ten goede, maar zorgt ook voor waterafvoer in de planter. Let bij het kopen daarom op een hoog aandeel klei en zand in de aarde of meng dit later zelf.
Bemest met mate
Met een geschikt substraat hebben laurierblaadjes slechts matig honger naar voedingsstoffen. Als u de plant in het voorjaar langdurig bemest, kunt u tijdens het groeiseizoen regelmatig vloeibare kunstmest vermijden. Ook langetermijnbemesting heeft zijn waarde bewezen omdat het het risico op overbemesting minimaliseert. Ook is aangetoond dat een laurier veel beter gedijt in de emmer en compacter blijft als hij niet teveel voeding krijgt. Een tekort aan voedingsstoffen manifesteert zich overigens in de laurierboom met vervagend blad.
Hier leest u hoe u uw laurier op de juiste manier water geeft
Het nogal ruwe en leerachtige blad van de laurier beschermt de plant tegen overmatige verdamping van water door de bladeren. Een natuurlijke beschermende functie die ook de hobbytuinier ten goede komt - hij hoeft namelijk minder water te geven. Laat de bovenste laag aarde in de pot goed drogen tussen de afzonderlijke gietbeurten en geef uw laurierboom zelden, maar dan grondig water. Zo kun je lang plezier hebben van de kuipplant.
De laurierbloesem (links) is nogal onopvallend. Hij geeft een prachtig mediterraan plaatje voor het landhuis in combinatie met de lavendel (rechts).
Zelden verpotten
De beste tijd om te verpotten is in het voorjaar, wanneer de laurier zijn winterverblijf verlaat. Oudere planten worden gemiddeld om de drie tot vier jaar verpot, jongere planten iets vaker.
Snijd regelmatig
Alleen wie de laurierboom regelmatig snoeit, krijgt een mooie, dichtbladerde plant met een aantrekkelijke kroon. De eerste zogenaamde vormsnit vindt plaats in mei, de tweede in juli of augustus. Gebruik handige snijgereedschappen, zoals een snoeischaar, om de scheuten te trimmen om niet per ongeluk de bladeren te verwonden. Ze worden snel lelijk en drogen uit aan de grensvlakken. Als je je laurierboom in een heel bijzondere vorm wilt geven, gebruik je vaak een schaar, bijvoorbeeld net voordat je hem opbergt.
Overwinteren laurier
Laurier is bestand tegen temperaturen tot -8 graden Celsius. Als kuipplant is hij echter wat gevoeliger en mag hij niet buiten overwinteren. Een stralend winterkwartier met temperaturen tussen nul en vijf graden Celsius is ideaal. Heeft u geen onverwarmde kas of iets dergelijks, dan kan de laurier ook overwinteren in een donkere kelder of garage. Hier verliest hij echter wat bladeren. Tijdens het koude seizoen wordt er net genoeg water gegoten zodat de kluit niet helemaal uitdroogt.
Tip voor de tuinman: Een pas gekapte laurierboom mag niet direct in direct zonlicht worden teruggeplaatst. Een korte periode van acclimatisatie in de halfschaduw is beter, zodat de bladeren niet verbranden in het plotselinge licht.
Zelfs in milde streken moet u in de winter laurierbomen geven of de geplante exemplaren winterbescherming geven. Bescherm niet alleen het wortelgebied, maar ook het blad van de groenblijvende plant: een vlies houdt de winterzon weg van de bladeren, sommige herfstbladeren of kreupelhout houden de wortels warm.
Propageer zelf laurier
De voortplanting van laurierblaadjes is vrij eenvoudig, maar het is een echte geduldstest: snijd hiervoor tussen juli en augustus stekken van de jaarlijkse scheuten en plaats ze in zanderige, humusrijke potgrond. Leg de stekken op een warme en lichte plaats - en wacht. Zelfs optimaal ontwikkelende jonge planten hebben gemiddeld tien jaar nodig voordat ze een behoorlijke omvang en een redelijk aantrekkelijk uiterlijk hebben bereikt. Bovendien zijn veel vormsneden nodig.
Pas op voor schaalinsecten
De enige plantenplagen waar de laurier echt last van heeft, zijn schaalinsecten, die vooral in de winter verschijnen. De plaag wordt bevorderd door te warme temperaturen in winterkwartieren.
Gedroogde laurierblaadjes zijn een populaire specerij. In de keuken worden ze vooral gebruikt voor hartige gerechten.
Laurier als medicinale plant en keukenkruid
Als medicinale plant kan laurier terugkijken op een lange geschiedenis van succes en heeft het ontstekingsremmende, bloedsomloop- en spijsverteringseffecten en slijmoplossend. In de natuurgeneeskunde wordt laurier meestal gebruikt als olie, brouwsel of thee, waarbij zowel de bladeren als de vruchten van de plant worden gebruikt. Laurier wordt als een bewezen remedie beschouwd
- Maagklachten,
- Blaasproblemen
- Verkoudheid ook
- Spier- en gewrichtspijn.
In de keuken worden de aromatische bladeren van de laurier vooral gebruikt om hartige gerechten en vleesgerechten op smaak te brengen. Gedroogd zijn ze lang houdbaar.
