In dit land worden al eeuwenlang tuinhekken geplaatst. Ze stralen privacy uit en zorgen ervoor dat we ons prettig voelen in onze eigen tuin. Kiest u voor een tuinafscheiding, dan kiest u in de meeste gevallen tussen een schutting van hout en een schutting van metaal. Hier maken we duidelijk welk materiaal welke voor- en nadelen heeft.
De houten tuinhek
Wat bijna alle soorten houten hekken met elkaar verbindt: palen, traversen en vulling. De palen verankeren het houten hekwerk in de grond. Ze zijn met elkaar verbonden door dwarsbalken die het hele hekwerk verstijven. De vulling wordt op de liggers gemonteerd: palen en latten kunnen verticaal worden bevestigd, planken verticaal en horizontaal.
Een speciale vorm van pikethekken zijn gespleten balken die op draad zijn gewikkeld, de zogenaamde kronkelende hekken. Bij het splijten wordt het hout gescheiden op het vooraf bepaalde breekpunt, de houtvezels blijven als het ware grotendeels ongedeerd. Hierdoor is het beter bestand tegen de elementen dan gezaagd hout. De makkelijk te verplaatsen tuinhekken van gespleten hout zijn de stacaravans onder het hekwerk.
Geweven omheiningen hebben een oude traditie en maken vandaag een kleine renaissance door. Deze tuinhekken zijn ook verkrijgbaar als eindproduct. De wilgen-, hazelnoot-, essen- of berkenstaven zijn horizontaal of verticaal geweven tot een stevig raamwerk van palen en spijlen.
Welk hout voor de tuinafscheiding?
Houten omheiningen worden blootgesteld aan water en aarde: om deze reden worden meestal harde houtsoorten zoals eiken, kastanje of robinia gebruikt voor hoogwaardige tuinafscheidingen; ze zwellen en krimpen minder en gaan twee keer zo lang mee als zachtere houtsoorten. De levensduur kan worden verlengd met chemische houtbescherming, d.w.z. impregneren of regelmatig schilderen. Onbehandeld hout daarentegen wordt grijs, krijgt een zilverachtige patina en heeft minder onderhoud nodig. Hekbouwers geven nog steeds de voorkeur aan lokaal hout voor de tuinafscheiding, maar er zijn exotische houtsoorten bijgekomen:
Bangkirai - een zeer duurzaam hout dat door zijn hoge weerstand tegen schimmels en schimmels bijzonder geschikt is voor een tuinafscheiding. Vanuit ecologisch oogpunt is Bangkirai echter twijfelachtig: milieuactivisten klagen dat het afkomstig is van het kappen van tropische regenwouden in Indonesië en Maleisië.
Douglasspar - groeit in Europa: het licht roodachtige tot roodbruine hout heeft slechts een lichte neiging tot scheuren en verdraaien, is zeer weerbestendig en daarom perfect als hout voor de tuinafscheiding. Zonder behandeling met lak of glazuur wordt douglasspar grijs en krijgt het een zilvergrijze tint.
Tuinafscheidingen worden blootgesteld aan weer en wind. Duurzame houtsoorten zoals douglasspar of eiken doen weinig werk.
Eik - het zeer duurzame hout heeft zich ook buiten uitstekend bewezen. Eiken stammen hebben grijsbruin kernhout in de kern, dat veel looizuur bevat en het rotbestendig maakt.
Sparren - wordt beschouwd als de belangrijkste Europese houtsoort en komt vaak uit Scandinavië. Als sparren onbehandeld blijven of als het kleurloos wordt behandeld, verandert de geelachtig witte tint in geelachtig bruin bij blootstelling aan UV-straling.
Garapa - een hardhout dat zeer geschikt is voor buitengebruik: het is zeer duurzaam en kenmerkt zich door een zeer hoge weerstand tegen schimmels en schimmels. Garapa wordt geïntroduceerd vanuit Zuid-Amerika.
Kastanje - het levert een van de meest duurzame inheemse houtsoorten op: hard en duurzaam zoals dat van eikenhout. Bijzonder populair zijn tuinhekken van kastanjehout, waarbij de afzonderlijke schuttinglatten met draad met elkaar zijn verbonden. Zonder schilderen gaat een kastanjehek tot wel 20 jaar mee. Het warme rood van het hout vervaagt tot lichtgrijs.
Den - een klassieker, populair vanwege zijn warme kleur: UV-straling versterkt de geelachtig witte tot roodachtig gele kleur tot een roodbruine tint. De houtsoort, die vooral in Scandinavië wordt gekweekt, is dankzij de drukimpregnering zeer geschikt voor tuinafscheidingen. De groenachtige kleur van deze impregnering schijnt door in lichte, transparante tinten.
Lariks - het "winterkoninkje" onder het naaldhout: Vooral de Siberische lariks wordt gekenmerkt door zijn hoge weerstand tegen weersinvloeden. Ook onbehandeld is het hout erg duurzaam: de gelige tot roodbruine kleur wordt buiten snel grijs. Lariks hout heeft de neiging om te barsten, kromtrekken en harslekkage - zelfs na verwerking.
Robinia - het zware en zeer harde hout is vers olijf- tot lichtbruin, het wordt goudbruin onder invloed van licht. De bladverliezende boom uit het zuidoosten van de VS wordt gewaardeerd om zijn enorme duurzaamheid bij gebruik buitenshuis.
Wilg - het maakt momenteel een comeback als hout voor de afrastering: als je wilgentakken in de grond op een rij zet en ze in het begin krachtig en regelmatig water geeft, zullen er snel flexibele hekken ontkiemen, die elk jaar in vorm moeten worden gezaagd vanwege hun groeivermogen.
Ceder - het zeer lichte hout uit Canadese bossen zwelt of krimpt nauwelijks en wordt ook gekenmerkt door lage scheurvorming. Onbehandeld cederhout wordt grijs in een prachtige zilverkleur.
Na een tijdje zal de ceder vervagen.
De metalen tuinhek
Tuinafscheidingen van metaal verschillen niet alleen qua uiterlijk en materiaal van houten afrasteringen, maar vragen ook wat betreft weerbescherming en verzorging een extra behandeling. Metalen hekken zijn aanzienlijk duurder om te vervaardigen dan houten hekken, maar ze hebben een langere levensduur: metalen hekken zijn extreem stabiel, gemakkelijk te onderhouden en verkrijgbaar in elke stijl - van historisch en filigraan tot eenvoudig en functioneel tot sierlijk.
Het metalen hekwerk bestaat uit een reeks funderingspalen waaraan horizontale spijlen zijn bevestigd. Deze traversen houden op hun beurt de “vulling” van het hekelement vast: verticale spijlen van profielstaal, geperforeerd plaatstaal of rvs gaas. De constructieve schuttingdelen bestaan uit holle of massieve profielen met vierkante of ronde doorsneden, platstaal-, T-, U-, L- of bandstaalprofielen. Vaak worden metalen hekken ook op een muur of betonnen sokkel tussen pilaren geplaatst.
Er zijn ook metalen gaas- en kettingschakels in verschillende vormen en kwaliteiten. Ze zijn goedkoop en eenvoudig op te zetten. Helaas creëert niet iedereen de juiste setting voor een nette woning. Decoratietip: Tuinafscheidingen die niet erg representatief zijn, kunnen worden verfraaid met heggen of klimplanten.
Metalen hekken zijn beduidend duurder dan houten hekken, maar gaan ook veel langer mee.
Geschikt materiaal voor het metalen hekwerk
Vroeger werden metalen hekken met de hand gesmeed. Tegenwoordig worden alleen historische replica's gemaakt van smeedijzer. Hekbouwers gebruiken roestvrij staal of thermisch verzinkt constructiestaal voor handgemaakte ontwerpen - op speciaal verzoek ook cortenstaal. Roestvrij staal roest nooit, thermisch verzinken biedt tientallen jaren bescherming tegen roest zonder onderhoud.
Geprefabriceerde metalen hekken zijn ook verkrijgbaar in staal en aluminium. Tuinafscheidingen van onbehandeld staal gaan snel roesten. Met een roestwerende primer en twee toplagen begint een stalen hekwerk daarentegen pas na ongeveer tien jaar te roesten. Aluminium profielen zijn voorzien van een weerbestendig en kleurvast oppervlak, vergelijkbaar met thermisch verzinkt staal.
Verf en onderhoud metalen hekken
Tuinafscheidingen gemaakt van thermisch verzinkt staal kunnen ruw worden gelaten - een extra verflaag verbetert de corrosiebescherming, maar verandert deze in wezen alleen visueel. Door de zon of blootstelling aan UV-straling kan de kleur van de lak binnen enkele jaren vervagen. Bij gedempte, onopvallende kleuren, zoals antraciet, is deze verandering nauwelijks merkbaar, andere kleuren vragen om een nieuwe laklaag. Naast het weer en de zon verstoppen regenwater en stof de metalen tuinafscheiding en bevorderen ze de vorming van algen en mos. Dit kan echter worden voorkomen door elke twee jaar met schoon water te reinigen. Mocht er iets kapot gaan: Metaal laat zich prachtig verlijmen en repareren met vloeibaar metaal.
De tuinpoort van hout of metaal?
- is de meest gestelde vraag. Het hangt allemaal af van de omgeving: het houten hek hangt aan het hek, het metalen hek past bij het metalen hek, en zowel metalen als houten hekken harmoniëren met een muur. Als een poort in een heg is geïntegreerd, kunnen beide materialen ook worden gebruikt.
- Metalen poorten zijn jarenlang volledig functioneel. Afhankelijk van de houtsoort en het weer geven houten poorten soms problemen doordat het materiaal krimpt of opzwelt.
- Metaal is duurzamer en gemakkelijker te onderhouden, maar ongemakkelijk om in de kou vast te houden. Hout ziet er prettig uit, maar heeft meer zorg nodig dan metaal - tenzij het grijs mag worden.
- Gevoelige oren horen liever een houten hek dichtslaan dan een metalen hek.
In tegenstelling tot houten poorten zijn metalen poorten na jaren nog steeds functioneel.
De tuinpoort: constructie, ontwerp, uitrusting
In tegenstelling tot afrasteringspalen worden doelpalen veel meer belast en daarom dieper geworteld: het eigen gewicht van het poortblad en de zijdelingse ophanging vereisen een speciale structurele en structurele bescherming. Bij zeer hoge en zware deuren is het daarom raadzaam om voor de planning een constructeur te raadplegen! Omdat de poorten zijn geïnstalleerd als bewegende delen, moeten hekwerkbouwers nog steeds nadenken over hun uiterlijk:
Hoe wijd? Minstens 75, beter 80 centimeter vrije breedte, 90 tot 100 centimeter zijn gebruikelijk. Een test helpt: kruiwagens en kinderwagens moeten slagen. Vanaf een doorgangsbreedte van 130 centimeter is meestal alleen een tweevleugelige uitvoering geschikt.
Enkele of dubbele vleugel? In het geval van een dubbele poort moet u kiezen welke de staande en welke de draaiende vleugel is. Indien nodig houdt een solide vastzetinrichting de poort open zodat de wind hem niet kan dichtslaan.
Welk sluitmechanisme? Afhankelijk van de uitvoering kan gebruik worden gemaakt van een eenvoudige stormhaak, een schuifgrendel, een profielcilinderslot of een veiligheidspoort.
Hoe hoog?Het doel kan onopvallend in de tuinafscheiding worden geïntegreerd of duidelijk onderscheiden van het afrasteringssysteem: alleen door verhoogde doelpalen of afwijkende lijnen.
Welke apparatuur? Als je verlichting, intercom, elektrische deuropeners, bewegingsmelders of videobewaking wilt installeren, zit je goed met een stalen poort, want de elektrische kabels kunnen mooi weggewerkt worden in holle profielen.
Expertinterview: wat maakt een tuinafscheiding goed?
Elke Zimmermann is een gediplomeerd ingenieur tuinarchitectuur en woont in Itzlings in de Allgäu. Dipl.-Ing. Günter Mader werkt als freelance architect in Ettlingen in Baden en doceert als docent open ruimte planning aan de Karlsruhe University of Applied Sciences. Sinds 1997 realiseren zij samen tuinprojecten; In 2006 publiceerden ze het boek "Fences and Gates". In het interview leggen ze uit wat een succesvol hekwerkontwerp maakt.
Wat voor tuinafscheiding heeft u, meneer Mader?
Mader: "Een onzichtbare: onze metalen omheining is niet mooi, maar volledig begroeid met klimop - en daarmee een slank alternatief voor een heg."
En hoe ziet die van u eruit, mevrouw Zimmermann?
Zimmermann: “Mijn kronkelende afrastering is gemaakt van onbehandeld gespleten hout verbonden met draad. Het hout is afkomstig van kastanjes die op Franse plantages groeien en ongeveer om de twintig jaar worden gekapt. Stokscheuten schieten uit de stengel en worden geoogst als dij-dikke takken - een zeer economische houtproductie waarbij de bomen vele honderden jaren oud zijn = "". Wikkelhekken zijn goedkoop als eindproduct in rolvorm te verkrijgen, ze zijn ook geschikt voor oneffen terrein. "
In het verleden werden wilde dieren en varkens van buren buitengesloten. Waarom bouwen we vandaag nog steeds tuinhekken?
Mader: “Het tuinhek is een representatief gebaar: het markeert een privézone, zet de grens tussen privé en openbaar. Maar het is ook transparant en geeft inzicht. De hoogte toont de bereidheid van de eigenaar om te tolereren: hoe hoger het hek, hoe duidelijker het aangeeft: "Blijf weg!". 180 centimeter hoge hekken lijken bijna onoverkomelijk, en als je erover zou stappen, zou het verboden terrein zijn. Als een bal over een 60 centimeter hoge omheining vliegt, nodigt dat kinderen uit om eroverheen te klimmen en de bal terug te halen. "
Wat maakt een tuinafscheiding goed?
Mader: “Een goede tuinafscheiding past bij de stijl van het huis en de omgeving. Wit geschilderde piket en elegante metalen hekken doen het goed in villawijken. Een wikkelhek moet in het dorp worden achtergelaten - het heeft een rustieke omgeving nodig. En het bezit van een nieuwe woonwijk past goed bij een natuurlijk vergrijsd houten hekwerk of een gekleurd glazen paal hekwerk. "
Welk advies zou je een aannemer geven die zijn eigendom wil omheinen of de voortuin wil omlijnen?
Zimmermann: “Eerst laat ik hem zijn ideeën uiten: welke functies moet de tuinafscheiding vervullen, heeft hij liever een privacyscherm, heeft hij een veiligheidshek nodig? Is een eenvoudig gaas voldoende om een haag achter te laten groeien? Als de behoeften en het budget eenmaal duidelijk zijn, hoef je het wiel niet opnieuw uit te vinden - ik raad iedereen aan om door de buurt te lopen en zich te oriënteren op de lokale omstandigheden. En je kunt een schuttingelement 1: 1 in de tuin plaatsen om te zien hoe het product er uit de catalogus of de schets uitziet. "
De meeste tuinhekken zijn gemaakt van hout of metaal. Wat spreekt voor welk materiaal, wat is er tegen?
Zimmermann: “Een onbehandeld houten hek wordt waardig grijs en doet niets. Robinia-, eiken- of kastanjeproducten zijn bijzonder duurzaam. Larikshout wordt aanbevolen als goedkope variant - het gaat een paar jaar langer mee als het gecoat of geglazuurd is. Als je eenmaal bent begonnen, moet je je tuinafscheiding keer op keer opnieuw schilderen: een glazuur vertoont minder slijtage dan een afbladderende verflaag. Onder druk geïmpregneerd hout heeft meestal een groene of gele tint. Als hout, dan in de natuur - mijn onderbuikgevoel vertelt me. "
Mader: “Er zijn metalen hekken van thermisch verzinkt staal, gemoffeld aluminium en RVS. Alle drie de soorten kunnen tientallen jaren zonder zorg. Aluminium en staal combineren optisch goed met de begroeiing. Roestvrij staal daarentegen lijkt meer op een vreemd lichaam in de natuur en past zelden in de architectuur. Iedereen die - net als de Chinese ambassadeur in Berlijn - genoegen wil nemen met roestvrij staal, moet op slanke profielen letten: massieve profielen zien er opzichtig en gênant uit.
Tuinafscheidingen van gemoffeld aluminium zijn alleen verkrijgbaar als eindproduct. Ze lijken een beetje te perfect, te gemechaniseerd. Thermisch verzinkt staal wordt aanbevolen. Als dit oppervlak te technisch of een beetje ruw lijkt, kunt u uw afrastering laten schilderen: de meest populaire kleur is momenteel "ijzergrijs". De verf gaat ook ruim 15 jaar mee als deze op de juiste manier wordt verwerkt. Maar de tuin betekent onderhoud, en we gaan ook naar de kapper: je kunt af en toe een tuinafscheiding afspuiten of met schoon water afnemen. Wat vies is, veroudert sneller. "
Wat dacht u van een schutting van bamboe, beton of kunststof?
Mader: “Ik vind bamboe tuinhekken fascinerend qua vakmanschap. Ze zien er goed uit waar ze passen - bijna nergens zien de exoten in Centraal-Europa. Beton ziet er omvangrijk uit, maar een hek vereist dun materiaal - ik zou liever een mooie betonnen muur aanbevelen. En plastic is altijd elektrostatisch geladen en kan op den duur niet meer worden schoongemaakt. Het materiaal wordt broos onder UV-licht. Als het dan tijdens een koudegolf wordt geraakt, breekt het. Hekken van hout en metaal zijn duurzaam, kunststof hekken eindigen als gevaarlijk afval. "
Levende tuinhekken zijn ook populair. Wat moeten we ervan weten?
Zimmermann: “Dat ze veel inspanning vergen: één wilgenhengel bij één wilgenhengel moet in de grond worden gestoken en, afhankelijk van het weer, langdurig flink water geven. Als de wilgen eenmaal zijn gegroeid, wil elke tak eigenlijk een boom worden - en de weelderige tuinafscheiding moet regelmatig worden onderhouden met een snoeischaar. "
Kunnen leken zelf een houten of metalen hekwerk plannen en plaatsen?
Mader: “Wie hoogteverschillen op hellend terrein nauwkeurig kan bepalen met de egalisatie-inrichting, moet het proberen. Maar net als een ingerichte keuken moet ook een tuinafscheiding goed gepland zijn. Het ergste is de snelle sprong naar de ijzerhandel, waar je een paar afrasteringspanelen inpakt en thuis ontdekt dat ze niet passen. Het is beter om een specialist te halen. Dat scheelt jou onzin die veel geld kost en die je na korte tijd niet meer wilt zien. Goed advies en een goede planning leiden tot succes. "
