De vloerplaat fungeert als overgang tussen de vloer en het gebouw. Hierbij kan onderscheid worden gemaakt tussen niet-dragende keldervloerplaten en funderingsplaten, die worden toegepast in woningen waar geen kelder is voorzien. Statisch gezien speelt dit laatste een sleutelrol - in de ware zin van het woord. Als u tijdens de bouw van een woning zelf een vloerplaat wilt betonnen, moet u vooraf over de nodige specialistische kennis beschikken.
Iedereen die het project "Betonvloerplaat zelf" durft te doen, moet zich bewust zijn van de risico's die het project met zich meebrengt. Dit is tenslotte allesbehalve een gewone doe-het-zelf-activiteit - zoals behangen of laminaat leggen - waar je op de een of andere manier je weg in kunt vinden. Als de fout binnensluipt, heeft dit enorme gevolgen, en zelfs een kleine faux pas kan niet gemakkelijk worden gladgestreken. Omdat: Als de vloerplaat defect is, heeft dit invloed op de hele constructie die op de fundering moet worden gebouwd. Veranderingen in de planning of het opnieuw betonneren van de vloerplaat kosten niet alleen tijd, maar zijn ook extreem duur. Daarnaast kan dit gevolgen hebben voor de garantieverplichtingen van de bouwbedrijven die u inhuurt voor volgende gebouwen.Een hoog niveau van ervaring is daarom essentieel en nauwkeurig werk is essentieel.
Houd er rekening mee dat de vereisten voor een vloerplaat van geval tot geval verschillen: Een niet-dragende vloerplaat rust op de funderingen die de hoofdbelasting van het gebouw dragen. Eengezinswoningen worden echter steeds vaker gebouwd op zogenaamde vloerplaten zonder extra punt- of strookfunderingen. Ze hebben enkele voordelen in termen van bouwfysica, maar ze moeten veel groter worden gedimensioneerd en nauwkeurig worden berekend door de constructeur. Richtwaarden: Voor geprefabriceerde woningen dienen funderingsplaten minimaal 30 centimeter te zijn, voor massieve woningen meer dan 40 centimeter dik. Een van de taken van de dragende plaat is om de enorme belasting van het gebouw gelijkmatig over de vloer te verdelen.Bovendien gaat een funderingsplaat de natuurlijke bewegingen van de grond tegen - in tegenstelling tot klassieke funderingen, is doorhangen, wat kan leiden tot scheuren in de buitenmuren van het gebouw, minder snel.
Bouwkundig ingenieur stelt een funderingsplan op
Als u zelf een vloerplaat voor een woning wilt betonnen, ontkomt u er niet aan om een bouwkundig ingenieur een funderingsplan - of een wapeningsplan - te laten maken, want de vloerplaat moet met de fundering worden verbonden. U moet ook weten op welke uitgebreide normen het is gebaseerd. Heb je een gefundeerde voorkennis, maar heb je het onderwerp al een tijdje niet meer behandeld, dan brengt de bouwkundig ingenieur je zeker graag op de hoogte zodat er geen vragen onbeantwoord blijven en je project uiteindelijk met perfect succes wordt bekroond.
In een funderingsplan is vastgelegd hoe de fundering moet worden ontworpen.
Maar wat houdt een stichtingsplan eigenlijk in? Welnu: het specificeert - afhankelijk van het bouwplan en de omstandigheden ter plaatse - hoe de fundering precies moet worden ontworpen. Dit heeft onder meer invloed op de aard van het betonmengsel, de plaatsing van het staal en de ligging van alle benodigde verbindingen. Zoals u kunt zien, is het werk van de constructeur elementair en moet het funderingsplan in ieder geval strikt worden nageleefd.
De constructie van een vloerplaat
Markeer het gebied voor de bodemplaat inclusief een bepaalde hoeveelheid met een bouwplank. In dit gebied moet u de bovengrond verwijderen. De benodigde diepte is afhankelijk van de beoogde constructie. Een professioneel geconstrueerde betonnen vloerplaat inclusief thermische isolatie is circa 70 centimeter hoog. In tegenstelling tot de fundering hoeft de vloerplaat zelf niet vorstvrij te zijn, maar heeft hij een zogenaamde rol- of blinderingslaag nodig - als je bulkmateriaal zoals grind gebruikt, moet deze laag 15 centimeter hoog zijn, bij schraal beton is 5 centimeter voldoende. De rioolbuizen en lege leidingen voor alle toevoerleidingen (elektriciteit, gas, water, telecommunicatie) worden in die laag of iets eronder gelegd - de laag moet dus zo hoog zijndat alle onderstaande regels zijn afgedekt. In de regel is de procedure dat de bestaande bovengrond eerst wordt geëgaliseerd en verdicht, vervolgens wordt een filtervlies van polypropyleen aangelegd en worden de leidingen op de juiste hoogte en met de juiste helling geïnstalleerd. Vervolgens wordt de verblindende laag aangebracht, geëgaliseerd en ook verdicht.
Alle huisaansluitingen moeten exact op de in het bouwplan voorziene punten liggen en verticaal door de latere vloerplaat lopen. De voorschriften van de nog relatief nieuwe DIN 18533 moeten voor de constructie en aansluiting strikt worden nageleefd. Hierin is onder meer bepaald dat in het gebied van de grondplaatdoorvoer speciale mantelbuizen moeten worden aangebracht, waarmee een waterdichte aansluiting op de ondergrond mogelijk is. Ook belangrijk: De leidingen voor toevoerleidingen moeten in één stuk onder de basisplaat worden gelegd zonder verbindingsstukken zoals moffen of echte stukken en oplopen met een straal van minimaal één meter. Er zijn verschillende fabrikanten die normconforme oplossingen aanbieden gemaakt van lege leidingen en muurdoorvoeren. Als u deze gebruikt en correct installeert,u zit aan de veilige kant en er zijn geen problemen met het achteraf aansluiten van de toevoerleidingen.
De thermische isolatie wordt nu op de geëgaliseerde blinderingslaag geplaatst - de isolatie in de vloerverbinding van het gebouw wordt ook wel perimeterisolatie genoemd. Hiervoor worden meestal hogedrukvaste, geëxtrudeerde polystyreen panelen, zogenaamde XPS panelen, met een getrapte naad gebruikt. Voor een goede warmte-isolatie wordt een constructiehoogte van minimaal 30 centimeter aanbevolen, wat overeenkomt met een tweelaagse constructie. Belangrijk: Als u XPS-platen in twee lagen legt, mogen de oppervlakken in de kieren niet vochtig zijn. Thermische isolatie aan de bovenzijde van de vloerplaat is in principe ook mogelijk - deze variant verdient echter altijd de voorkeur bij nieuwbouw omdat deze geheel vrij is van koudebruggen. Leg een dubbellaagse, diffusievaste folie van polyethyleen als vochtbarrière op de thermische isolatie. De plekkenwaar de leidingen moeten worden gepasseerd, plak ze dan af met tissue tape.
Overigens: Bijzonder goede warmte-isolatie bereikt u door gebruik te maken van een zogenaamde thermische vloerplaat. Dit heeft als grote voordeel dat het de warmte niet alleen binnen het gebouw houdt, maar ook tijdelijk opslaat en weer afgeeft. Overigens: thermische vloerpanelen kunnen ook een geïntegreerde vloerverwarming hebben.
Het is raadzaam om de bodemplaat te omringen met een vorstschort.
Tip: schuimglasgrind als isolatielaag onder de vloerplaat
Tegenwoordig wordt zogenaamd schuimglasgrind steeds vaker toegepast als vloerplaatisolatie. Het biedt de volgende voordelen:
- Het recyclingmateriaal van afvalglas is sterk isolerend omdat het een zeer hoog poriënvolume heeft.
- Na verdichting met een trilplaat is hij extreem stabiel. Daarom is het in de meeste gevallen niet nodig om extra funderingen te plaatsen.
- Schuimglasgrind is 20 keer lichter dan steenslag en gemakkelijk te bewerken.
- In tegenstelling tot polystyreen is het een mineraal en dus duurzaam bouwmateriaal.
- Het verandert niet chemisch, is niet reactief en daarom ook niet brandbaar.
Schuimglasgrind dient in een laagdikte van 60 centimeter te worden aangebracht - het biedt een extreem goede thermische isolatie en de totale opbouw van de vloerplaat bereikt de vereiste vorstvrije diepte van minimaal 80 centimeter.
Giet de basisplaat: verdeel het beton gelijkmatig
Voordat u begint met het storten van de vloerplaat, moet een landmeter zijn positie nauwkeurig meten en opnieuw markeren. Het is meestal ook aan te raden om de bodemplaat te omringen met een vorstschort van ongeveer 80 centimeter diep en 40 centimeter breed. Om dit te doen, moet u een greppel graven waarin u de aardingsband legt voor de aarding van de elektrische en waterleiding. De sleuf is gevuld met beton.
Lijn de bekistingspanelen van de omringende bekisting met behulp van een waterpas uit en spijker ze aan elkaar bij de hoekverbindingen. Met een zogenaamd slangniveau kan ook over grotere afstanden de juiste hoogte van de bekistingsrand worden gecontroleerd. Als alternatief kunt u ook bekistingsblokken gebruiken. Leg nu wapeningsnetten op het gebied waarop de vloerplaat moet worden gemaakt, die u in de volgende stap op de aansluitpunten met constructiedraad vastzet. Leg het staalgaas op verstevigingsprofielen of kunststof afstandhouders om ervoor te zorgen dat het beton ze aan alle kanten minimaal 3,5 centimeter omsluit. Tip: vergeet de funderingsaardelektrode niet!
Nu is het grote moment aangebroken: de levering van het stortklaar beton. Verdeel het gelijkmatig over de bekisting en verdicht het met een betontriller, ook wel flesvibrator genoemd. Het apparaat wordt met korte tussenpozen in het vloeibare beton gestoken - het zorgt ervoor dat luchtbellen verdwijnen en het wapeningsstaal goed wordt omsloten door het beton. Maak tot slot het oppervlak glad met bijvoorbeeld een aluminium lat.
Dan moet eerst de voetplaat rusten. Deze rustfase kan niet exact op de dag worden bepaald, aangezien de verharding voornamelijk afhangt van de weersomstandigheden, maar een algemene richtlijn is 28 dagen. Het is belangrijk om het beton tijdens de rustperiode met een film tegen vorst te beschermen. Ook is het belangrijk om op zomerse dagen scheuren te voorkomen door de bodemplaat af en toe een beetje water te geven. Net als bij bakken met een springvorm voor gebak, verwijdert u de bekisting zodra het beton is uitgehard. Als het oppervlak niet glad genoeg is, kunt u het beton schuren.
De kosten van een vloerplaat
Hoe diep u in uw portemonnee moet graven voor het project “Beton zelf de vloerplaat” is niet met zekerheid te zeggen, aangezien er teveel individuele factoren een rol spelen, die van project tot project verschillen. Over het algemeen bespaart het bouwen van een huis zonder kelder meestal kosten in vergelijking met het bouwen van een huis met een kelder - zelfs als een thermische vloerplaat met geïntegreerde vloerverwarming wordt gebruikt. Iets preciezer kan het volgende worden berekend: voor een solide woning zonder kelder, met een vloeroppervlak van 100 vierkante meter, moet je tussen de 10.000 en 12.000 euro investeren voor een funderingsplaat - dus rond de 100 tot 120 euro per vierkante meter. Een thermische basisplaat kost tussen de 15.000 en 16.000 euro. Ter vergelijking:De kelderverdieping van zo'n woning zou zo'n 30.000 euro extra kosten opleveren.