De ingrediënten maken polymeerbeton, ook wel reactieharsbeton of mineraal gietwerk genoemd, een heel bijzonder bouwmateriaal voor speciale taken. Of het nu gaat om treksterkte, zeer veerkrachtig of voor extreme omstandigheden - polymeerbeton kan al deze uitdagingen het hoofd bieden. Lees hier meer over de productie en het gebruik ervan.
Wat is polymeerbeton?
Beton bestaat uit minerale ingrediënten zoals zand of grind, water en cement als lijm. Enig beton? Niet helemaal, want bij zogenaamd polymeerbeton is het niet cement als bindmiddel dat alle minerale ingrediënten zoals grind, zand, gruis of kwarts aan elkaar plakt, maar kunststoffen. En ze maken het zo effectief dat polymeerbeton een zeer sterke massa creëert met kunststoffen als raamwerk. Deze aanvankelijk vloeibare reactieve harsen stollen na toevoeging van een geschikte verharder, maar zijn ook na uitharding nog flexibel. Denk natuurlijk niet aan de elasticiteit van rubber, maar in vergelijking met conventioneel cementbeton is polymeerbeton elastisch.
De slimme combinatie van natuurlijke minerale grondstoffen en een gecoördineerd polymeer bindmiddelsysteem geeft het materiaal zijn buitengewone profiel van eigenschappen.
De gebruikte reactieharsen zijn epoxyharsen, onverzadigde polyesterharsen of polyurethanen, afhankelijk van de gewenste eigenschappen van het afgewerkte polymeerbeton. Het totale aandeel bindmiddel in het polymeerbeton is nog geen 20 procent, meestal zelfs significant minder. Maar zelfs het gebruikelijke bindmiddel van 5 tot 15 procent is voldoende om hoogvast beton met zeer speciale eigenschappen te produceren. Kleurpigmenten kunnen ook worden gebruikt als aanvullende additieven in polymeerbeton zodat het beton kan worden gekleurd terwijl het wordt gemengd.
Het hoeven niet altijd grind of andere minerale aggregaten te zijn. In plaats daarvan kunt u koolstofvezels, staal of zelfs glasparels aan het polymeerbeton toevoegen, waardoor het polymeerbeton 's nachts licht reflecteert.
De productie van polymeerbeton gebeurt via een ongecompliceerd giet- en uithardingsproces. In de meeste gevallen vereist het eindproduct geen verdere bewerkingsstappen.
Bijzondere eigenschappen van polymeerbeton
Het gebruik van kunststoffen in plaats van klassiek cement geeft het polymeerbeton een zeer hoge sterkte, waardoor betonnen onderdelen veel dunner, bijna filigraan gemaakt kunnen worden. Hierdoor zijn de componenten ondanks hun identieke dichtheid lichter dan conventioneel beton. Bovendien is polymeerbeton bestand tegen veroudering, dankzij het gladde, poriënarme oppervlak is het volledig weer- en waterdicht en bovendien grotendeels zuurbestendig. Polymeerbeton kan ook gemakkelijk andere stoffen zoals olie, zouten of benzine aan, wat problemen kan veroorzaken met normaal beton.
Het gladde oppervlak maakt polymeerbeton ook onaantrekkelijk voor algen en mos - het blijft schoon. In vergelijking met normaal beton hardt polymeerbeton veel sneller en is het meer trekvast. In mallen gegoten onderdelen behouden hun vorm, zelfs bij temperatuurschommelingen.
Het milieuaspect mag niet worden veracht met polymeerbeton, afval of bouwpuin ontstaat niet aan het einde van de levenscyclus van een onderdeel - het kan eenvoudig worden versnipperd en hergebruikt, bijvoorbeeld ter vervanging van grind. Zelfs als polymeerbeton gedeeltelijk van kunststof is, kan de polyesterhars bij recycling niet vrijkomen en in het milieu terechtkomen.
Breekrand van het polymeerbeton bij sterke vergroting.
Wat doe je met polymeerbeton?
Of het nu in huis- of stadsbouw is - u kunt polymeerbeton bouwen zoals normaal beton. En dat tot de hoogste belastingsklasse. Polymeerbeton wordt het meest gebruikt in speciale leidingen en gootsystemen zoals riolen. Maar ook kleinere vormdelen zoals staldeurmatbakken, vensterbanken en buitentrappen worden gegoten uit polymeerbeton. Zelfs wastafels en badkuipen worden steeds vaker gemaakt van gegoten mineraal als alternatief voor keramiek.
Daarnaast wordt polymeerbeton ook gebruikt bij de constructie van machineframes, renovaties en in de wegen- en bruggenbouw.
Hier zie je een onopvallende brugafvoer van polymeerbeton.
Wat zijn de voor- en nadelen van polymeerbeton?
Polymeerbeton is duurzaam, slijtvast en zeer goed bestand tegen diverse chemicaliën. Het hardt erg snel uit, is sterker en heeft meer treksterkte dan normaal beton, maar verdraagt niet zo goed harde slagen. Zoals bij alle soorten beton, kunnen de individuele eigenschappen zeer nauwkeurig worden aangepast door het type en de hoeveelheid harsen en toeslagmaterialen te wijzigen. De korte uithardingstijd maakt polymeerbeton interessant, bijvoorbeeld bij het renoveren van bruggen, omdat het beton binnen een dag uithardt en de brug of weg niet zo lang gesloten hoeft te zijn. Polymeerbeton heeft door zijn elasticiteit bepaalde dempende eigenschappen en compenseert als frame van machines optredende trillingen, waardoor uiterst nauwkeurig werken aan het materiaal op freesmachines mogelijk is.
Afhankelijk van de toegevoegde additieven kan polymeerbeton minder scoren op het gebied van brandbeveiliging, waardoor de verwerking ervan in de bouw kan worden beperkt. Dit geldt ook voor ruimtes waar regelmatig wordt gelast. Polymeerbeton is complexer om te vervaardigen en daarom duurder dan normaal beton. Bovendien is hij meer een eenling die bitchy kan worden in een team met normaal beton: polymeerbeton kan in lengte anders uitzetten dan cementgebonden bouwmaterialen. Bij temperatuurschommelingen kunnen spanningen ontstaan in de verbindingszone, die in het ergste geval kunnen leiden tot schilfering of scheuren in het metselwerk.