Geschiedenis: de geschiedenis van de wintertuin
De eerste wintertuinen zijn niet ontwikkeld voor mensen, maar voor planten. Speciale constructies werden al in de oudheid gebruikt om fruit uit andere klimaatzones te kweken en te kweken. Vanaf ongeveer de 16e eeuw ontwikkelde het idee een nieuwe charme: het was de tijd van avonturiers en zeevaarders, ontdekkingsreizigers en onderzoekers die buitenlandse planten met zich meebrachten van hun reizen naar verre werelden. Ze hadden hun geboorteklimaat nodig of moesten worden beschermd tegen de lokale weersinvloeden om te kunnen bloeien en bloeien. Tot op de dag van vandaag zijn er in veel steden oranjerieën bewaard gebleven, die oorspronkelijk zijn gemaakt voor citrusvruchten en nu vanwege hun ruime constructie vaak worden gebruikt als gemeenschapshuizen of representatieve gebouwen.
Oranjerie © David Hughes, fotolia.com
De Europese wintertuin in zijn huidige vorm, als natuurlijke ontmoetingsplaats en lounge, is relatief jong - en was aanvankelijk een voorrecht van de bevoorrechten. Rijke Engelse landeigenaren, die zich een luxueuze, kostbare en enorm energieverslindende toevoeging aan hun appartementen konden veroorloven, hadden er plezier in de kamer zowel met stoelen als met planten in te richten. In Duitsland was er een eerste huwelijk van wintertuinen tussen de jaren 1880 en de jaren 1930. Geleidelijk aan werd de constructie betaalbaarder, onder meer door de verbetering van de materialen, en sijpelde zo steeds meer de middenklasse binnen.
Conservatoriumgeschiedenis tip: vind de goedkoopste conservatoriumspecialisten, vergelijk aanbiedingen en bespaar.
Groeiende diversiteit en toepassingsmogelijkheden
De tweede fase, waarin wintertuinen weer populair werden, begon met de oliecrises in de jaren zeventig en duurt tot op de dag van vandaag. De glastechnologie heeft vooruitgang geboekt en het milieubewustzijn en de belangstelling voor leven dicht bij de natuur en natuurlijke energiebronnen zoals de zon zijn toegenomen. Deze ontwikkeling ging gepaard met een verdere transformatie van de wintertuin, die zich inmiddels in tal van woningen heeft gevestigd als een volwaardige woonruimte met een bijzondere sfeer.
Conservatorium in de jaren 70: een maatregel om energie te besparen
Dat is een van de redenen waarom men tegenwoordig onderscheid maakt tussen verschillende gebouwtypes en concepten van wintertuinen. Er is nog het originele type, dat eenvoudig is ontworpen als opslagruimte voor niet-winterharde planten of als een kas op de manier van een kas. Daarnaast is er de klassieke wintertuin met een tafel en stoelen om af en toe te vertoeven. De woonkamer-serre is een zelfstandige en doelmatig ingerichte kamer. Het is bedoeld voor gebruik het hele jaar door, in tegenstelling tot zomertuinen. Ze vormen een compromis tussen tuin en wintertuin doordat ze vrije toegang bieden tot de natuur, maar beschermen tegen weer en wind, bijvoorbeeld met vrijstaande daken.
Conservatorium © SOLARLUX Aluminium Systems GmbH