“Poëzie” in een vochtige kelder: binnenrenovatie van keldermuren
Het afdichten van de kelder van binnenuit is altijd een noodoplossing! Een vochtige kelder kan alleen van binnenuit worden afgesloten als het niet mogelijk of te kostbaar is om de buitenste keldermuur op te graven. Binnenafdichting wordt echter alleen aanbevolen in kelders met een luchtvochtigheid van minder dan 60 procent. Anders bestaat het risico dat het vocht op de muren condenseert tot water. Vanaf daar is de weg naar schimmelgroei niet ver. Dan zou er niets gewonnen worden met het binnenste zegel.
Vochtmeting: Afdichten van vochtige kelders © Verband Privater Bauherren eV
Als de kelder van binnenuit moet worden afgesloten, is een zorgvuldige voorbereiding noodzakelijk. De muren moeten heel zorgvuldig worden voorbereid. Als de pleister bijvoorbeeld wordt aangetast door vocht en begint af te brokkelen, moet deze volledig worden verwijderd.
Bereid muren voor
Om een renovatie aan de binnenkant van de keldermuren te kunnen uitvoeren, moeten deze eerst drogen. Indien mogelijk moet u ofwel grondig ventileren vóór de meting, of proberen de kamer en de muren te drogen met een verwarming. Vervolgens wordt het resterende pleisterwerk met een spatel van de muur verwijderd en vervolgens worden de muren goed geborsteld. Als je een heel oude kelder hebt met muren die meerdere keren zijn gewit, moet je zeker proberen om alle witte lagen eraf te schrapen. Er zijn ook geen scheuren in het metselwerk. Ze worden opengewrikt en verzegeld met mortel. Scheuren in betonnen muren kunnen worden gedicht met injectiehars.
Renovatie keldermuur: voorbereidingen treffen
De overgang tussen vloer en muur vraagt om een speciale behandeling. Hier dient een koof gemaakt te worden zodat de overgang tussen de muur en de vloer later beter gemaakt kan worden. Op deze manier worden de vloerovergangen, die bijzonder gevoelig zijn voor vocht, geborgd.
Tip: Vind de goedkoopste gespecialiseerde bedrijven voor schimmelbestrijding en vochtschade, vergelijk aanbiedingen en bespaar.Breng afdichtingsslurry aan
Er zijn verschillende producten om de kelderwand van binnenuit af te dichten. Het afdichten van slurry of herstelpleister is waarschijnlijk de meest effectieve manier om de muur van binnenuit af te dichten.
Afdichtingsslurries worden bij voorkeur toegepast in gebieden die worden blootgesteld aan verhoogde vochtigheid. Afdichtingsslurry is een mengsel van cement, zand en kunststof dat in een nauwkeurig gedefinieerde verhouding met water wordt gemengd. Ze zijn bestand tegen hoge waterdruk en zijn tevens bestand tegen veroudering en vorstbestendig.
Waterdichting van gebouwen © Remmers, Löningen
Eerst breng je een primer aan, dan de afdichtingsmodder. Het afdichtingsslib (poeder) wordt in een emmer gemengd met water volgens de informatie op de verpakking. Totdat er geen klonten meer te zien zijn en er een gladde massa aanwezig is. De afdichtingsslurry wordt met een strijkspaan of kwast op de muur aangebracht. Het is belangrijk om de afdichtingsslurry gelijkmatig in twee tot drie dunne lagen aan te brengen.
Eigenschappen en toepassing van afdichtingsslurries
Voor de overgangen tussen muur en vloer creëer je eenvoudig een koof op maat. Dit betekent dat de gemengde afdichtingsslurry wordt aangebracht op de rand tussen de muur en de vloer en wordt verspreid. Dit voorkomt dat vocht de overgangsrand tussen wand en vloer binnendringt.
Als de hele ruimte moet worden behandeld met afdichtingsslib, moeten altijd de wanden worden gestart en mag het afdichtingsslib pas op het einde op de vloer worden aangebracht.
Restauratiepleister aanbrengen
In de winkels zijn tal van soorten renovatiepleister verkrijgbaar. Helaas is de term nog niet beschermd, daarom worden mortelmengsels met gips ook als restauratiepleister aangeboden. Deze zijn echter helemaal niet geschikt voor kelderafdichting. Toch heeft renovatiepleister inmiddels zijn weg gevonden naar de Europese norm EN 998-1 "Specificatie voor mortel in metselwerkconstructie - pleistermortel". Deze norm bevat echter alleen minimumvereisten voor restauratiepleisters.
Restauratiepleister aanbrengen © Remmers, Löningen
Bij het gebruik van de term "renovatiepleister" moet u daarom bijzondere aandacht besteden aan de inhoud. Elke pleister die gips bevat, zal zich negatief gedragen als deze vochtig is. Het vochtprobleem wordt slechts korte tijd witgekalkt totdat vochtige plekken weer zichtbaar worden.
Eigenschappen en toepassing van restauratiepleisters
Restauratiepleisters zijn speciale mengsels van gebruiksklare droge mortel die worden gekenmerkt door een hoge porositeit en waterdampdoorlaatbaarheid terwijl ze tegelijkertijd de capillaire geleidbaarheid aanzienlijk verminderen. Door hun grote poriënvolume slaan ze een hoog gehalte aan gekristalliseerde zouten op. Hun waterdampdoorlaatbaarheid vergemakkelijkt het uitdrogen van de muur. En de lage capillaire geleidbaarheid zorgt ervoor dat beduidend minder water van buitenaf in het metselwerk dringt. Bovendien wordt de verspreiding van opstijgend vocht binnen de muur belemmerd.
Alvorens restauratiepleister toe te passen, moet hier ook de muur worden voorbereid. In tegenstelling tot de verwerking van afdichtingsslurry, moeten de voegen ook twee centimeter diep worden gekrast en vervolgens worden gevuld met het herstelpleister.
Restauratiepleistersystemen bestaan doorgaans uit vier lagen: pre-spray mortel, poriënbasispleister, de eigenlijke restauratiepleister en een afwerkingspleister voor het oppervlakontwerp. De voorspuitmortel wordt eerst op de voorbereide kelderwand aangebracht. Dit moet een tot drie dagen drogen voordat de volgende stap kan beginnen. De voorspuitmortel wordt niet als doorlopende pleisterlaag aangebracht, maar is eigenlijk gewoon een “voegmiddel” met een dekking van circa 50%. Dit is bedoeld om een meer gripvast oppervlak te creëren voor de volgende laag.
Coating met restauratiepleister © Remmers, Löningen
Bij metselwerk met een hoog zoutgehalte is de zogenaamde poriënbasispleister vereist. Dit is een extra laag met de taak van zoutopslag, die moet voorkomen dat er te veel zouten in de volgende restauratiepleister terechtkomen. Pas daarna volgt het eigenlijke herstelpleister, dat minimaal twee centimeter dik moet zijn. Per millimeter gips mag een droogtijd van ongeveer een dag worden verwacht. Pas dan vindt de laatste stap plaats: het aanbrengen van de afwerkingspleister.
Afhankelijk van de dikte van de betreffende fabrikant moet de restauratiepleister dienovereenkomstig worden aangebracht. Het is raadzaam om altijd handschoenen te dragen, aangezien veel afdichtingspleisters schadelijk kunnen zijn voor de huid. Let op: laat de afzonderlijke pleisterlagen drogen volgens de instructies van de fabrikant! Pas als de afwerkingspleister mat en stijf is, kan deze eindelijk glad worden gewreven met een vochtige rasp, vilt of sponsbord.
Combinaties
Bij sommige producten bestaat ook de mogelijkheid om na het aanbrengen van het afdichtingsslib restauratiepleister aan te brengen en plaatvorm thermische isolatie op het restauratiepleister te lijmen.
Welk systeem er ook wordt gebruikt - u moet altijd vasthouden aan aanvullende producten binnen hetzelfde systeem! Anders zouden de overgangen tussen verschillende producten een nieuw probleem kunnen worden, omdat de producten op elkaar kunnen reageren en niet zoals gewenst met elkaar verbinden.
Welke kleuren voor restauratiepleister?
Restauratiepleister heeft de eigenschap dat het water en zouten uit het metselwerk kan opnemen. Dit wordt bereikt door middel van luchtporiën. Dit betekent dat het vocht in het pleisterwerk verdampt en de zouten gedurende een bepaalde tijd in het pleisterwerk afzet, zelfs als de muren permanent vochtig zijn.
Een coating mag daarom alleen worden aangebracht met minerale verven met open poriën. Silicaatverven zijn hier voordelig. Silicaatverven voor binnen moeten goede waterdampdiffusie-eigenschappen, een goede dekking en wasbaarheid hebben. Het is altijd raadzaam om de technische gegevensbladen van de gebruikte producten in acht te nemen! Omdat pure silicaatverven alleen op kalkpleisters kunnen worden gebruikt.
Bij het werken met silicaatverven dienen handschoenen te worden gedragen, aangezien deze verven zeer corrosief zijn en de huid aantasten. Merk ook op dat keramische en glazen oppervlakken niet in contact mogen komen met de silicaatverf, aangezien de vlekken niet meer verwijderd kunnen worden.