Silicaatverf: kenmerken en verschillen

Anonim

Silicaatverf: eigenschappen en verschillen tussen pure silicaat- en silicaatemulsieverven

Schilder aan het werk © Pfluegler-photo, fotolia.com

Het bindmiddel voor silicaatverven en pleisters is kaliumsilicaat, dat wordt verkregen uit kwartszand en potas in een meerfasig en complex productieproces. Volgens DIN 18363 mag een kleur alleen als zuivere silicaat- of zuivere kristalkleur worden aangemerkt als deze uitsluitend bestaat uit kaliumsilicaat, vulstoffen en kleurpigmenten die bestand zijn tegen waterglas. Volgens dezelfde norm mag een emulsiesilicaatverf (of silicaatemulsieverf) ook organische componenten bevatten, op voorwaarde dat hun massafractie niet meer dan 5 procent bedraagt.

Kiemverf (silicaatverf) is schimmelwerend en uitgevonden door AW Keim

Zuivere silicaatverven bestaan ​​uit twee componenten: het bindmiddel (fixeermiddel) van kaliumwaterglas in poedervorm of al opgelost in water en het kleurpoeder, dat de pigmenten en vulstoffen bevat. Fixeer- en kleurpoeder worden apart opgeslagen en aangeleverd en mogen pas kort voor verwerking gemengd worden. Want zodra de twee componenten door elkaar worden geroerd, wat ongeveer 10 uur voor het schilderen moet gebeuren, begint het verhardings- of verkiezingsproces van de verf.

Zuiver kaliumsilicaat is het bindmiddel voor silicaatverven

In tegenstelling hiermee zijn silicaatemulsieverven vanwege het aandeel organische componenten stabiele mengsels die, net als andere emulsieverven, als gebruiksklare ééncomponentverven in elke kleur worden aangeboden.

Opmerking: een verf die meer dan 5 procent dispersie of organische componenten bevat, mag niet worden geëtiketteerd of verkocht als silicaatverf. Informatie over de ingrediënten en hun verhoudingen is te vinden in de informatie van de fabrikant op verpakkingen en containers, evenals in de technische gegevensbladen van de respectieve producten. Tip: Vind de goedkoopste schilders en stukadoors, vergelijk aanbiedingen en bespaar.

Eigenschappen van silicaatverven

Zowel zuivere silicaat- als dispersiesilicaatverven zijn:

  • zeer goed bestand tegen weersomstandigheden en UV-straling,
  • zeer waterdamp- en gasdoorlatend,
  • niet brandbaar (geschikt voor vlamvertragende coatings),
  • oplosmiddelvrij (milieuvriendelijk),
  • zeer geschikt voor het coaten van minerale ondergronden, b.v. B. beton, (zand) steen, baksteen, kalkpleister en cementpleister.

Silicaatverven zijn niet geschikt voor ondergronden met gips (bijv. Gipspleister) . Wil je er toch gipshoudend gips mee beschilderen, neem dan contact op met een meesterschilder of een goed gevulde speciaalzaak en vraag naar een geschikt hechtmiddel. Het wordt aangebracht als een primer, verbetert de hechtingseigenschappen en vormt een grens tussen gips en silicaat, waardoor ongewenste reacties kunnen worden voorkomen.

Gebruik nooit silicaatverven om over behang te schilderen. Omdat het kaliumsilicaat een mineraal substraat nodig heeft als reactiepartner. Het komt niet overeen met het papier, textiel en plastic van behang, waardoor de verf er niet aan kan hechten.

Dispersieverven zijn gemakkelijker te verwerken dan pure silicaatverven. Hiervoor zijn meerdere redenen:

  • Pure silicaatverven moeten voor het schilderen worden gemengd, 10 uur of een nacht afgedekt laten staan ​​en gedurende deze tijd meerdere keren worden geroerd. Dit is niet nodig met de gebruiksklare silicaat-emulsieverven.
  • De emulsieverf droogt mat en vlekvrij op, wat niet altijd het geval is bij pure silicaatverven.
  • Silicaatdispersies zijn thixotroop, dwz hebben een dikke, stroperige consistentie (vergelijkbaar met verf). De verf kan met weinig druppelen of spatten worden aangebracht omdat deze na het aanbrengen minder gemakkelijk "scheurt" en nauwelijks vloeit.
  • Emulsieverven zijn gemakkelijker te verwijderen dan pure silicaatverven.
Let op: Alle silicaatverven zijn sterk alkalisch (vaak pH 11) en daardoor sterk bijtend . Bij de verwerking altijd alkalibestendige beschermende kleding, veiligheidsbril en veiligheidshandschoenen dragen! Loogbestendige handschoenen van latex of nitril zijn onmisbaar bij het werken met silicaatverven © H. Brauer, fotolia.com

Schilderen van silicaatverven: voorbereiding van het oppervlak en aanbrengen van verf

Silicaatverven zijn niet goedkoop, maar kunnen wel aan hoge eisen voldoen. In het interieur worden ze gebruikt als gezonde, robuuste en schimmelwerende verf voor woonkamer, badkamer en kelder, en voor de buitenkant als weerbestendige en duurzame gevelverf. Om te kunnen houden wat ze beloven, moet de ondergrond goed worden voorbereid.

Metselwerk of pleisterwerk moet grondig worden gereinigd voordat de verf wordt aangebracht en eventueel stof, vuil, vet, organische aanslag (bijv. Algen) en losse onderdelen worden verwijderd. Repareer scheuren en gaten in het pleisterwerk indien mogelijk met hetzelfde materiaal of een pleistervrije minerale vulstof zoals cement of kalkplamuur.

Voor een optimale hechting en dekking van de verf, sterk of ongelijk zuigende ondergronden voorstrijken met verdund fixeermiddel of silicaatverfprimer. Breng bij tweecomponentenverven de eerste laag pigmentrijk aan om een ​​goede dekkende basis te creëren. Werk snel en altijd "nat in nat" zodat er later geen zichtbare beschadigingen zijn. Voor de tweede toepassing gebruik je minder kleurpoeder en meer bindmiddel; dat maakt de verf robuuster en duurzamer. Laat de verf tussen de lagen minimaal 12 uur drogen - hoe langer de droogtijd, hoe beter de verkiezeling en dus de kwaliteit van de laag.

Een ongelijkmatig zuigende ondergrond voorstrijken. Opmerking: Om de silicaatverf optimaal te laten drogen en silicaat, mag deze tijdens het schilderen niet te warm en niet te koud zijn. De ruimte- en verwerkingstemperatuur moet tussen de 8 en 20 ° C liggen, de luchtvochtigheid onder de 80%.

Moet de ondergrond vloeiend worden gemaakt voor silicaatverf?

Tijdens het flueren worden zogenaamde fluaten (= fluorsilicaten; zouten van fluorwaterstofzuur) aangebracht om substraten uit te harden, om hun alkaliteit te neutraliseren en om de hechtingseigenschappen te verbeteren. Het is logisch z. B. op:

  • gesinterde ondergronden,
  • om oppervlakken glad te maken,
  • Nieuw pleisterwerk met verhoogde alkaliteit (pH-waarde 8,9 of hoger; goedkope teststrips zijn beschikbaar om opnieuw te meten) en
  • gemengde substraten, b.v. B. een mix van oud en nieuw gips, zoals vaak het geval is bij renovaties of reparaties.

Vloeiend egaliseert de oppervlakte-eigenschappen en voorkomt dat chemische reacties vlekken, kleurveranderingen of verkleuring veroorzaken. Omdat er zuur wordt gebruikt, zijn speciale beschermingsmaatregelen vereist en hebt u ook zuurbestendig gereedschap en vaten nodig (geen metaal). De gefluoreerde gebieden moeten grondig met water worden gewassen en vervolgens volledig worden gedroogd voordat ze verder worden gecoat.

Let op: Vloeien is geen simpele doe-het-zelf-activiteit. Als u niet weet of het nodig is, kunt u het beter een deskundige raadplegen. Ook kunt u met onze gratis offerteservice snel gespecialiseerde bedrijven bij u in de buurt vinden die veeleisende werkzaamheden veilig voor u kunnen uitvoeren of een kijkje nemen op uw bouwplaats, vakkundig de ondergrond controleren en u ter plaatse adviseren.