Zwartwerk en de daarmee samenhangende belastingontduiking zijn nog steeds een probleem in de bouwsector. De roerende voorheffing op gebouwen is bedoeld om dit tegen te gaan. Het keert de belastingplicht om en int de belastingen die moeten worden betaald rechtstreeks bij de bron: de ontvanger van de bouwwerkzaamheden, d.w.z. de opdrachtgever. Lees hier wie de belastingen moet betalen en wie hiervan is vrijgesteld.
Bedrijfsvoorheffing: wat is het?
De roerende voorheffing op gebouwen wordt geregeld in artikel 48 van de wet op de inkomstenbelasting (EStG). Daar staat dat een ondernemer die bouwwerkzaamheden laat uitvoeren door een dienstverlener in Duitsland een belastingplicht aangaat. Hij moet 15 procent van het te betalen factuurbedrag aftrekken en dit geld direct overmaken naar de verantwoordelijke belastingdienst. De belastingverplichting, die normaal bij de dienstverlener zou liggen, wordt aldus teruggedraaid, de registratie bij het belastingkantoor wordt uitgevoerd door de ontvanger van de dienst en de belastingplicht wordt rechtstreeks door hem betaald.
Waarom is er roerende voorheffing op gebouwen?
De directe belastingaftrek heeft tot doel belastingontduiking door illegale bouwwerkzaamheden te voorkomen of in ieder geval te beperken. De regeling in de EStG verplicht de ontvanger van een dienst om de omzetbelasting rechtstreeks aan het belastingkantoor te betalen. Meestal gebeurt dit door de dienstverlener nadat hij het bedrag dat op de factuur voor zijn diensten wordt gevraagd, heeft ontvangen.
De roerende voorheffing op gebouwen - of de bronbelasting op gebouwen, zoals die soms ten onrechte wordt genoemd - is dus een vooruitbetaling van belasting die moet worden betaald nadat de bouwwerkzaamheden zijn voltooid.
Het is de vraag of het gewenste doel - het verminderen van zwartwerk in de bouw - ook daadwerkelijk wordt bereikt met de directe belastingaftrek. Dit zorgt uiteindelijk voor een verhoogde bureaucratische inspanning. Het gevaar dat zowel dienstontvangers als dienstverleners de bouwwerkzaamheden liever in het zwart verwerken, juist vanwege de bouwbelastingheffing, is dus zeker aanwezig.
Bouwvoorheffing: wat telt als bouwwerkzaamheden?
Volgens § 48 EStG, paragraaf 1, clausule 3, worden "alle diensten die dienen voor de productie, reparatie, onderhoud, wijziging of verwijdering van constructies" beschouwd als constructiewerk. "Dit omvat ook maatregelen aan ramen, deuren, verwarming, vloerbedekking en voorzieningen, die stevig met het gebouw zijn verbonden.
Wie moet bouwbelasting betalen?
Zowel publiekrechtelijke als ondernemers in de zin van artikel 2 van de Sales Tax Act (UStG) zijn verplicht de bouwbelasting te betalen. Het is belangrijk op te merken dat kleine bedrijven (in de zin van artikel 19 UStG) ook roerende voorheffing moeten betalen, evenals mensen die woonruimte verhuren, evenals degenen die alleen btw-vrije diensten verlenen (zoals psychologen, artsen of kredietmakelaars).
Ondernemers zijn verplicht de bouwbelasting te betalen.
Uitzonderingen op de bouwbelasting
Particulieren worden niet beïnvloed door de vergoeding. Bovendien zijn afnemers van diensten in deze gevallen vrijgesteld van bronbelasting op gebouwen:
- De opdracht bedraagt maximaal 5.000 euro
Indien het aan een dienstverlener te betalen factuurbedrag voor de bouwwerkzaamheden minder dan 5.000 euro bruto bedraagt, valt dit onder de minimumgrens voor het kalenderjaar. De ontvanger van de dienst hoeft geen belasting in te houden bij het betalen van de factuur. - Het contract heeft een maximum van 15.000 euro,
voor huurders van appartementen is de minimumlimiet voor het kalenderjaar 15.000 euro. Pas wanneer het factuurbedrag van een aannemer dit brutobedrag overschrijdt, is de afnemer van de dienst bouwbelasting verschuldigd. - Er worden niet meer dan twee appartementen verhuurd
Als een ondernemer niet meer dan twee appartementen huurt , is hij als afnemer van de diensten vrijgesteld van belastingen en hoeft hij dus geen de minimis-limieten in acht te nemen. - De dienstverlener beschikt over een vrijstellingsattest
Bovendien geldt de registratie- en belastingplicht niet voor de afnemer van de dienst indien de dienstverlener een vrijstellingsbewijs kan overleggen conform artikel 48b van de Wet inkomstenbelasting. In dat geval wordt de belastingplicht niet teruggedraaid - de dienstverlener moet de belasting dus zelf betalen.
Met betrekking tot de vrijstellingslimieten is het cruciaal dat ze gelden voor één dienstverlener en het kalenderjaar. Alle bestellingen die bij een bedrijf worden geplaatst, moeten dus over het kalenderjaar worden opgeteld. Bij overschrijding van de vrijstellingsgrens moet bij uitbetaling belasting worden afgetrokken.
Voorbeeld: een bedrijf huurt bedrijf A in om in februari tegels te leggen. De totale bestelling bedraagt 2.300 euro bruto. Aangezien de minimumlimiet van 5.000 euro niet wordt overschreden, is er geen roerende voorheffing verschuldigd.
In hetzelfde jaar krijgt bedrijf A weer een opdracht van hetzelfde bedrijf. Het factuurbedrag voor kleine reparaties aan het lessenaarsdak bedraagt nu 3.100 euro. Aangezien het totaalbedrag van beide bestellingen in het kalenderjaar 5.400 euro bedraagt, zou nu een belastingvermindering nodig zijn bij het betalen van de factuur. Tenzij er een verklaring van vrijstelling is.
Wie krijgt er een verklaring van vrijstelling?
Een vrijstellingsattest kan een pluspunt zijn voor een dienstverlener in de bouw, omdat het bureaucratische kosten weghoudt van de dienstontvanger.
Om een verklaring van vrijstelling conform artikel 48b EStG van het verantwoordelijke belastingkantoor te ontvangen, moet de dienstverlener aan deze eisen voldoen:
- De belastingclaim mag niet in gevaar lijken.
- De dienstverlener voldoet aan zijn meldingsplicht volgens § 138 van het belastingwetboek.
- De dienstverlener voldoet aan zijn informatieplicht en medewerking conform artikel 90 Fiscaal Wetboek.
- Het bewijs van fiscale woonplaats wordt geleverd door een certificaat van de bevoegde buitenlandse belastingdienst.
- De dienstverlener kan aannemelijk maken dat er geen belastingvorderingen zijn die moeten worden veiliggesteld.
Het vrijstellingsattest kan worden afgegeven voor maximaal drie jaar, maar ook voor kortere periodes en alleen voor individuele opdrachten. Ontvangers van diensten moeten daarom altijd het document overleggen en, indien nodig, de geldigheid ervan laten bevestigen door de belastingdienst of het controleren op www.eibe.bff-online.de. Als de opdrachtgever de belasting niet goed aftrekt, bestaat het risico op zware boetes in de vijfcijferige euro-range.
Particulieren die bijvoorbeeld tegels hebben gelegd, hebben geen last van de bouwbelasting.
Hoe wordt de bouwbelasting berekend?
Als een ondernemer een opdracht voor bouwwerkzaamheden plaatst, is hij verplicht 15 procent van het factuurbedrag in mindering te brengen en dit geld rechtstreeks over te maken naar de verantwoordelijke belastingdienst in plaats van naar de dienstverlener (bijvoorbeeld de dakdekker of tegelzetter).
Belangrijk om te weten is dat bij elke betaling de belasting wordt ingehouden - bijvoorbeeld ook bij een eerste aanbetaling of vooruitbetaling.
Hiertoe bevestigt de opdrachtgever schriftelijk aan de dienstverlener welke belastingvermindering hij heeft toegepast en betaald aan de belastingdienst. Het document moet de volgende informatie bevatten:
- (Bedrijfs) naam van de serviceprovider
- Wiens adres
- Factuurdatum, nummer en bedrag
- Bedrag aan ingehouden belasting
- Informatie over het belastingkantoor waar de roerende voorheffing op gebouwen werd geregistreerd
De aanbestedende dienst voor de bouwwerkzaamheden kan hiervoor een apart document opstellen of de dienstverlener een kopie van de aangifte bij de belastingdienst bezorgen.
Wanneer moet de bouwbelasting worden betaald?
Als de klant de factuur van de dienstverlener heeft ontvangen, heeft hij tot de 10e van de volgende maand de tijd om zich in te schrijven bij het verantwoordelijke belastingkantoor. Hij moet het verschuldigde bedrag ook dezelfde dag betalen.
Waar moet u de roerende voorheffing op gebouwen registreren? Welk belastingkantoor is verantwoordelijk?
Ten aanzien van de door de dienstontvanger te betalen belastingen is altijd het belastingkantoor van de dienstverlener verantwoordelijk. Om de verschuldigde kosten op de juiste plaats te kunnen brengen, moet de opdrachtgever daarom de volgende informatie opvragen bij de dienstverlener:
- Adres van het belastingkantoor
- Bankgegevens van het belastingkantoor
- Fiscaal nummer van de serviceprovider