Of het nu in de tuin is of thuis: vroeg of laat moet bijna elke planteneigenaar ongedierte bestrijden. Bladluizen, spintmijten, slakken - er zijn een groot aantal ongewenste gasten die het leven van planten moeilijk maken. We leggen uit hoe u de betreffende plaagplaag het beste kunt bestrijden.
Wat beïnvloedt uw plant? Om plantenplagen te bestrijden, moet u eerst bepalen om wat voor soort plaag het gaat. Bladluizen en spintmijten zijn een veel voorkomend ongedierte dat ook gemakkelijk te herkennen is. Als u eenmaal weet wat voor soort besmetting het is, moet u het ongedierte zo snel mogelijk bestrijden. Zeer zichtbaar ongedierte zoals zwarte snuitkevers kunnen in het begin van de planten worden verzameld. Wacht je echter te lang, dan heb je vaak geen andere keuze dan het gewasbeschermingsmiddel te gebruiken. Hieronder laten we u kennismaken met de meest voorkomende soorten ongedierte en hoe u deze kunt bestrijden.
Bladluizen
Bladluizen behoren tot de meest voorkomende plantenplagen en behoren, net als schaalinsecten en witte vlieg, tot de groep plantluizen. Ze zijn slechts enkele millimeters groot en kunnen, afhankelijk van de soort, groen, roodbruin of zwartbruin gekleurd zijn. Ze worden meestal aangetroffen in grote kolonies op de jonge bladeren en zachte scheutuiteinden, waar ze het suikerachtige plantensap naar buiten zuigen. Kenmerkend voor een bladluisplaag is de zogenaamde honingdauw, die de plant bedekt met een plakkerige laag en tegelijkertijd mieren aantrekt.
Als uw plant is aangetast door een plaag, is het vaak voldoende om de bladluizen met een krachtige waterstraal te verwijderen. Als de uiteinden van de scheuten ernstig zijn aangetast, kunt u ze het beste afsnijden en weggooien. Bovendien mogen alleen preparaten worden gebruikt die zacht zijn voor nuttige organismen, zoals potaszeep of chrysanthemum-extract. Voor rozen zijn bijvoorbeeld speciale pleisters geschikt, die na aanbrengen ongeveer twee maanden meegaan. Voor kamerplanten of potplanten hebben gewasbeschermingsstokken (bijv.Lizetan, Careo of Axoris) hun waarde bewezen.
Om bladluizen te verdrijven hoeft de chemische club niet direct te worden gebruikt. Het kleine ongedierte kan meestal gemakkelijk worden verwijderd met een krachtige waterstraal.
Schaal insecten
Schaalinsecten voeden zich voornamelijk met het sap van de plant en ontnemen het zo belangrijke voedingsstoffen. Schaalinsecten scheiden ook honingdauw uit, waarop zich gemakkelijk roetdauw kan nestelen, wat schadelijk is voor de plant. Op de plantendelen zijn meestal roodbruine bultjes te zien. Controleer ook de onderkant van de bladeren, want volwassen schaalinsecten veranderen niet van locatie en hebben daarom een goede camouflage nodig.
Gestresste of verzwakte planten zijn bijzonder vatbaar voor aanvallen door schaalinsecten. Bij een zwakke aantasting is het voldoende om de bladeren af te vegen met een vochtige doek of om de luizen te verwijderen met een tandenborstel. Speciale oliepreparaten, bijvoorbeeld gemaakt van paraffineolie, kunnen alleen worden gebruikt als de besmetting ernstiger is. Deze verstikken de luizen en voorkomen verdere voortplanting.
Schaalinsecten verspreiden zich voornamelijk in de winter en de lente. Ze geven de voorkeur aan droog en warm weer.
Spintmijten
Spintmijten komen niet zelden voor, vooral in de herfst, wanneer de verwarming weer wordt aangezet. De gewone spintmijt (Tetranychus urticae) is het meest verspreid en is slechts ongeveer 0,5 millimeter groot. Spintmijtplaag is te zien op de bladoppervlakken afgewisseld met fijne lichte spikkels. Deze ontstaan doordat de spintmijten individuele plantencellen doorboren en uitzuigen. De plant dreigt uit te drogen als hij zwaar wordt aangetast.
Als uw plant is geïnfecteerd met spintmijten, moet deze zo snel mogelijk worden geïsoleerd van de andere planten. Dan is het logisch om de plant onder de douche met water te douchen. Vervolgens moet de kroon worden gewikkeld in een doorzichtige foliezak, die stevig wordt gesloten onder de kluit. Na twee weken moeten de spintmijten afsterven door de verhoogde luchtvochtigheid. Een andere bestrijdingsmethode die bijzonder goed werkt in kassen en serres is het gebruik van roofmijten, die kunnen worden aangevraagd bij gespecialiseerde hoveniers. De roofmijten hechten zich rechtstreeks aan de plant en beginnen onmiddellijk het ongedierte en hun eieren op te zuigen.
Spintmijten vormen duidelijk zichtbare webben op bladeren en stengels. Bij een aanval dient de plant direct te worden geïsoleerd.
Witte vlieg
Witte vliegen bereiken een grootte van twee tot drie millimeter en verspreiden zich snel over meerdere planten. Geel gespikkelde bladeren zijn kenmerkend voor wittevliegplagen, die na verloop van tijd afsterven en dan eraf vallen. Bij deze aantasting vormt zich ook honingdauw, waardoor roetdauw kan ontstaan, waardoor na verloop van tijd sommige bladeren zwart gespikkeld of zwart gekleurd zijn.
Een van de eenvoudigste bestrijdingsmethoden is het gebruik van gele taffes, die meestal zijn bedekt met lijm en voorzien van een lokstof zodat het ongedierte eraan blijft kleven. Roofdieren zoals roofwantsoorten en verschillende soorten sluipwespen kunnen ook in speciaalzaken worden gekocht en worden gebruikt om witte vlieg te verdrijven.
De witte vlieg voelt zich het prettigst bij temperaturen boven de 20 graden Celsius en bij een hoge luchtvochtigheid. Vochtige zomers bevorderen daarom hun verspreiding.
Slakken
Ontdek je steeds vaker gegeten bladranden en zilverachtige sporen van slijm op planten en aarde, dan is waarschijnlijk een slakkenplaag de oorzaak. Vooral zaailingen, jonge planten en planten met zachte, delicate bladeren worden vaak aangevallen door slakken. Vooral salades, groenten, aardbeien, struiken en zomerbloemen zijn populair. De zogenaamde Spaanse slakken (Arion lusitanicus) zijn extreem vraatzuchtig, omdat ze minder kieskeurig zijn over hun voedsel dan inheemse slakken en ook beter bestand zijn tegen zon en droogte.
Slakkenkorrels zijn het beste afweermiddel tegen het ongewenste ongedierte. Als je de voorbereidingen zo vroeg mogelijk toepast (maart / april), kan de eerste generatie al gedecimeerd zijn. Als je veel geduld hebt, kun je de slakken ook consequent verzamelen, wat vooral op lange termijn een succesvolle bestrijdingsmethode is. Als er een slakkenplaag in het tuinbed ligt, zijn ook slakkenhekken geschikt, waar ongedierte niet overheen kan. De kosten van een slakkenhek zijn echter meestal hoog, en om esthetische redenen worden slakkenhekken vaak maar sporadisch gebruikt. Goed om te weten: Biervallen, die steeds weer worden genoemd als controlemethode, hebben vaak zo'n sterke aantrekkingskracht dat zelfs slakken uit naburige tuinen migreren.
Om slakkenplaag te voorkomen, mag u de tuinbodem in de herfst niet opgraven - dit voorkomt dat de dieren hun eieren in holtes leggen.
Vine snuitkever
Zwarte kever is een bijzonder hardnekkig ongedierte dat houtachtige planten met wat grovere bladeren aantast, zoals rododendron, laurierkers, buxus en rozen. Maar ook aardbeien, potplanten en diverse soorten vaste planten worden keer op keer het slachtoffer van deze kevers. Kenmerkend voor een aantasting is de zogenaamde lauriercorrosie, halfronde eetplekken langs de bladranden. Hoewel de schade veroorzaakt door het eten er niet bijzonder mooi uitziet, zijn het eerder de larven van de zwarte snuitkever die een ernstige bedreiging vormen voor de plant, omdat ze de fijne wortels opeten die belangrijk zijn voor de wateropname.
Om zwarte snuitkevers optimaal te kunnen bestrijden, dient men zich vertrouwd te maken met hun levenscyclus. De maanden april en mei, evenals augustus en september zijn ideaal voor het bestrijden van de larven van de zwarte snuitkever. Hiervoor zijn bijzonder geschikt parasitaire aaltjes met de handelsnaam “HM aaltjes”, die in het tuincentrum besteld kunnen worden. Het verzamelen van de volwassen zwarte snuitkevers in het donker kan echter ook succesvoller zijn dan ze te bestrijden met contactinsecticiden.
De zwarte snuitkever eet de bladeren van de rododendrons.
Echte meeldauw
Echte meeldauw is een van de meest voorkomende schimmelziekten in de tuin en komt vooral voor op rozen en andere sierplanten zoals herfstaster. Maar ook groenten zoals komkommers of courgettes worden af en toe aangevallen. De echte echte meeldauw is te herkennen aan een afveegbare, eerste witte, later bruinachtige laag aan de bovenzijde van de bladeren. Als delen van de plant zijn geïnfecteerd met echte meeldauw, moeten ze zo snel mogelijk worden afgesneden. Als de besmetting ernstig is, moet meestal de hele plant uit het bed worden verwijderd. Als de besmetting bijzonder acuut is en u de relevante delen van de plant al heeft verwijderd, kan alleen een fungicide dat in het tuincentrum kan worden gekocht, helpen.
Koemelk wordt aanbevolen als een populaire preventieve maatregel tegen echte meeldauw. Gemengd met water in een verhouding van 1: 8, moet de oplossing van april tot eind juli elke twee weken op de planten worden gesproeid.
Grijze schimmel
Grijze schimmel wordt veroorzaakt door de wereldwijd wijdverspreide schimmel Botrytis cinerea en veroorzaakt zogenaamde edele en ruwe rot in de wijnbouw. Het komt vaak voor op begonia's, geraniums, lelies, tulpen en sneeuwklokjes, maar treft ook groenten en sierbomen zoals rozen en aardbeien. Het is te herkennen aan bruine vlekjes die snel gaan rotten op bladeren, stengels, bloemen, knoppen, fruit en scheutjes. Vooral verzwakte en beschadigde planten lopen het risico te worden aangevallen door de schadelijke schimmel. Om grijze schimmel te voorkomen, is het belangrijk om de specifieke locatie-eisen van de plant te kennen. Zodra uw plant is aangetast door grijze schimmel, moet er onmiddellijk actie worden ondernomen. Verwijder geïnfecteerde delen van de plant om te voorkomen dat de schimmel zich verspreidt. Zijn uw kamerplanten aangetast?deze moeten in quarantaine worden geplaatst. Een fungicide kan alleen worden gebruikt als de besmetting erg sterk en terugkerend is.
Grijze schimmel tast ook de vruchten van een plant aan. Om besmetting te voorkomen, moet de plant goed worden bemest en regelmatig worden bewaterd. Vermijd ook overmatige stikstofopname.
Zwart roet
Sterroet is een slangschimmel die vooral rozen aantast. De diagnose is vrij eenvoudig aan de hand van de grote, zwarte vlekken, waarvan de meeste op de bovenkant van de bladeren zitten. Na verloop van tijd beginnen de bladeren geel te worden en vallen ze uiteindelijk helemaal af. Omdat een plaag erg moeilijk te bestrijden is, loont het de moeite om de vatbare planten vanaf begin mei meerdere keren te behandelen met plantversterkers. Als uw plant ondanks preventieve maatregelen is geïnfecteerd met zwartgeblakerd roet, moeten de relevante delen van de plant worden verwijderd. Desinfecteer het tuingereedschap waarmee u de plant heeft gesneden om te voorkomen dat de schimmel zich verspreidt. Fungiciden zoals Saprol, Mushroom-free Ectivo en Duaxo-rozen kunnen ook worden gebruikt,Om dit te doen, voert u de behandeling driemaal uit met een interval van zeven tot veertien dagen.
Zwarte sterroet tast vooral rozen aan en verspreidt zich bijzonder snel bij dauw en regen.
Tripsen
Tripsen behoren tot de orde van de insecten en voeden zich voornamelijk met het celsap van de planten door het bladoppervlak te doorboren. De dieren, die één tot drie millimeter groot zijn, zijn met het blote oog nauwelijks te zien, waardoor het meestal nauwelijks mogelijk is om de plaag vroegtijdig te herkennen. Pas als zich een groot aantal dieren heeft verzameld, kun je ze en hun witte tot lichtgroene larven aan de onderkant van de bladeren onderscheiden. Kamerplanten zoals orchideeën, clublelie of ridderster zijn bijzonder vatbaar voor het ongedierte.
Omdat trips bijzonder comfortabel zijn bij droge hitte, moet u uw planten in de herfst aan het begin van het stookseizoen op aantasting controleren. Zodra u aangetaste planten ontdekt, moet u deze van andere planten scheiden om verdere verspreiding te voorkomen. De meest effectieve manier om dit te doen, is door de plant goed te douchen met zeepachtig water, maar het oppervlak van de bal van de voet moet worden bedekt met huishoudfolie om het ongedierte weg te houden van het substraat. Andere beproefde methoden zijn onder meer het brouwen van knoflook en brandnetels en het deppen van de larven met neemolie.
Tripsen zijn bijzonder comfortabel in droge hitte. Controleer daarom uw planten in de zomer en aan het begin van het stookseizoen op aantasting.
Sciarid muggen
Sciaride muggen komen vooral in de winter voor en zitten meestal op de potgrond van de kamerplanten. U geeft de voorkeur aan permanent vochtige substraten met een hoog aandeel organische humuscomponenten.
Terwijl de donkergekleurde muggen zelf geen schade aanrichten, voeden de in de grond levende larven zich met de wortels van de kamerplanten. In het geval van een besmetting moet het water geven enige tijd worden gestopt. Ook hier kan het gebruik van gele borden helpen, waar de volwassen varenrouwmuggen aan vastplakken. Maar nuttige insecten zoals SF-nematoden doden ook de larven van de varenrouwmuggen.
Sciaride muggen houden vooral van het vochtige klimaat, daarom worden ze vooral in kassen aangetroffen.
