De exotische bromelia zorgt voor een natuurlijk binnenklimaat en geeft tegelijkertijd de moderne omgeving een vleugje losheid. Met zijn prachtige groene bladeren en kleurrijke bloemen biedt de Zuid-Amerikaanse bromelia een verfrissend contrast met de meer neutrale kleuren van Scandinavische kamers. Wie de voorkeur geeft aan vrije ruimte op bijzettafels of op de vloer, kan deze in hanging baskets van riet of raffia plaatsen.
Algemene informatie over bromelia
De bromelia komt oorspronkelijk uit Zuid-Amerika en voelt zich daarom ook prettig in onze warme kamers. Het is bij ons erg populair als plant voor op kantoor vanwege het nogal spartaanse karakter en het onderhoudsgemak. De bekendste van de ongeveer 3.000 verschillende soorten bromelia is de ananas.
Uiterlijk en manier van leven
De groenblijvende, kruidachtige bromelia's zijn gemakkelijk te onderscheiden van andere sierplanten doordat ze een heel bijzonder blad hebben. Deze zogenaamde schutbladen - gekleurde schutbladeren in het midden van de bromelia - ontvouwen zich vanuit de bladrozetten. De meeste bromelia's zijn epifyten en groeien daarom ook op hoge hoogte - maar niet alleen aan bomen, maar bijvoorbeeld ook aan cactussen of palen. Ze vormen geen wortels, maar hebben eerder schilferige haren of zuigschubben op de bladeren. Je hebt geen plantensubstraat nodig om jezelf van voedingsstoffen en vocht te voorzien, deze kunnen direct uit de lucht worden gehaald. Het substraat - ook in de vorm van stukken hout of stenen - dient om vast te houden. Andere bromelia's groeien daarentegen klassiek op de grond.
De bloesem
De ananas is waarschijnlijk de bekendste bromelia.
Bromelia-bloemen zijn onopvallend. Na de bloei krimpen de rozetten van de bladeren, want bloeien betekent een enorme inspanning voor de plant. Zo bloeit de reuzenbromelia in Peru maar eens in de 50 jaar. In plaats daarvan is de bloem een ware toren van meer dan tien meter hoog. De gigantische bromelia bloeit driekwart jaar. Dan komt het binnen.
Licht en temperatuur
De lichtbehoefte van epifytische bromelia's is niet zo hoog als die van terrestrische bromelia's. Omdat ze eigenlijk aan bomen of iets dergelijks groeien, worden ze alleen indirect aan de zon blootgesteld. Een lichtpuntje bij het raam, oftewel ochtend- en avondzon, bevordert de typische bladkleur en ook de vorming van bloemen. Aardbromelia's daarentegen verdragen ook directe, sterke zonnestralen. Een zeer lichte locatie is voor hen ideaal.
Alle bromelia's verdragen de temperaturen in onze kamers - ze kunnen in de zomer (juni tot september) ook op het terras of balkon worden doorgebracht. Als de temperatuur echter boven de 18 graden Celsius stijgt, moet u de planten met warm water besproeien. Zodra de temperatuur onder de 15 graden Celsius komt, moet je je bromelia's snel weer in huis halen, want zelfs een paar dagen bij zulke lage temperaturen kan al tot bladschade leiden.
Bromelia zorg
De meeste bromelia's komen uit Zuid-Amerika.
Let er bij het water geven op dat de kluit nooit uitdroogt. Bromelia's voelen zich erg goed op een schaduwrijke, vochtige plek met een temperatuur van meer dan 18 graden Celsius. De bladtrechters dienen altijd gevuld te zijn met water. In de winter hebben de planten niet zoveel water nodig - dan worden de bladtrechters maar spaarzaam gevuld met water en wordt het water ongeveer om de vier weken ververst. Het beste irrigatiewater is regenwater.
Bromelia's die niet in aarde staan, hoeven helemaal geen water te krijgen. Het is voldoende als u elke ochtend een scheutje water uit de verstuiver krijgt. Er is een speciale meststof voor bromelia's verkrijgbaar in de winkels, maar je moet je planten er alleen in de zomermaanden mee voeden. De vloeibare meststof kunt u het beste direct in het gietwater doen. De dosering staat op de verpakking.
Verpotten
Bromelia's moeten worden verpot als de planten te groot zijn geworden of als de wortels de pot volledig vullen (met aardebromelia's). De beste grond voor de exotische schoonheden is kalkvrije bromelia's. Het voordeel van deze grond is dat de planten hier snel wortel kunnen schieten. Neergestreken bromelia's worden in een doorlatend mengsel van boomschors en veenmos geplaatst. Als "klimhulpmiddel" neem je een klein stukje draad dat je aan de onderkant van de bromelia bevestigt. Als de plant zich eenmaal in de grond kan vasthouden, trek je de draad uit de grond.
De toename
De bloem van de reuzenbromelia kan wel tien meter hoog worden.
De eenvoudigste vorm van voortplanting is via uitlopers. De uitlopers, ook wel Kindel genoemd, worden normaal gesproken door de bromelia zelf gevormd, groeien direct op de plant en hoeven alleen nog maar afgescheiden te worden. Als de baby's ongeveer half zo groot zijn als de moederplant, kun je ze in een extra pot zetten. Ze groeien vanzelf en vormen na ongeveer drie jaar de eerste bloemen. Om de bloemvorming te stimuleren kun je stukjes appel in de bladtrechters leggen en een plastic hoes over de bromelia spannen. De appelstukjes geven ethyleengas af, wat de bloemvorming stimuleert.
Ziekten en plagen
Bruine punten komen relatief vaak voor op de bladeren van de bromelia. Ofwel de lucht is te droog of de temperatuur is te hoog. U kunt heel eenvoudig actie ondernemen tegen de bruine punten: knip de punten af en zoek een andere plek voor de bromelia. Zorg ervoor dat de nieuwe locatie niet te donker is - het risico bestaat dat de plant niet bloeit. Bladrot of zelfs de volledige dood van jonge planten is vaak het gevolg van een schimmelaanval.
Plantenluizen voelen zich bijzonder prettig op de epifytische bromelia's. Als ze ook te weinig water krijgen, zijn spintmijten en schimmelmuggen niet ongewoon. Om te voorkomen dat het ongedierte zich verspreidt naar uw andere kamerplanten, is het raadzaam om de bromelia's iets uit elkaar te zetten. Als je actie wilt ondernemen tegen het ongedierte, overdrijf het dan niet met chemie! Het is niet ongebruikelijk dat de bromelia's hier net zo gevoelig voor zijn als voor het elimineren van ongedierte.
