Vlambloemen zijn bij de meeste plantenvrienden beter bekend onder hun botanische geslachtsnaam phlox. De prachtig bloeiende en geurige hoogvlambloem (Phlox paniculata) is wederom de bekendste. Er zijn veel soorten in de grote phlox-familie die ook verschillende behoeften hebben om te gedijen. Phlox planten en verzorgen betekent ook dat je het na een paar jaar moet verdelen. Lees hier hoe je het moet doen.
De phlox of de vlammende bloem is een onmisbaar onderdeel geworden van cottage gardens. Waarschijnlijk de bekendste phlox-soort, de grote vlammenbloem, bloeit midden in het jaar met sterke kleuren en verrukt iedereen die er langs loopt met zijn betoverende geur. Maar de hoge vlammenbloem is slechts een van de vele vertegenwoordigers van de phlox. U kunt dus uw tuin decoreren met de juiste phlox-soorten, van de lente tot het koude seizoen, met overal heldere kleuren.
Waar komt de phlox vandaan?
Het merendeel van de phlox komt oorspronkelijk uit Noord-Amerika en is een van de barrièrekruiden. Sommige soorten hebben hun oorsprong in Noord-Azië en worden dan botanisch aangeduid als "Phlox Sibirica". Voor onze meerjarige bedden is deze soort echter niet zo interessant als de soort die afkomstig is uit de riviervlaktes in Noord-Amerika. Bijna alle vlammenbloemen maken indruk met hun hoge aantal zeer goed geurende en gelijkmatige bloeiwijzen. Het is waarschijnlijk aan hen te danken dat er tegenwoordig zoveel verschillende soorten zijn, of dat ze sinds de 18e eeuw als tuinplant worden gekweekt. Naast de hoge vlammenbloem zijn er meer dan 50 andere soorten die geschikt zijn voor uw cottage-tuin, evenals zwervende en kussen-phloxen.
De juiste locatie en grond voor de phlox
Met de juiste Pholox-soorten kunt u uw tuin het hele warme seizoen met felle kleuren inrichten.
Je kunt de phlox het beste op een plek in je tuin zetten waar hij voldoende licht krijgt en een beetje trekt. Op deze manier kan de vlammenbloem een flinke regenbui doorstaan en kan hij weer goed drogen. Er zijn vlammende bloemen voor de volle zon en halfschaduw, waarbij de zonminnende bloemen een sterkere en geuriger bloem produceren.
De grond voor de phlox moet de natuurlijke locatie nabootsen en daarom relatief vochtig zijn. Zorg er echter voor dat u uw vlammenbloem niet blootstelt aan wateroverlast of permanent natte bladeren. Over het algemeen is het moeilijk om nauwkeuriger informatie over de aard van de bodem te formuleren, aangezien er zoveel verschillende soorten zijn, die elk ook een speciale voorbereiding of behandeling van de grond vereisen: sommige verdragen droogte, andere niet; de ene soort tolereert boomwortels, de andere is niet erg assertief en concurreert. Hier is het de moeite waard om informatie van de kinderkamer te krijgen.
Phlox planten en verzorgen
Je kunt een phlox planten gedurende de warmere helft van het jaar, aangezien de kuipplant het hele jaar door wordt gehouden. Het is echter aan te raden om in mei jongere floxen te planten. De vlammenbloem is extreem groeikrachtig en heeft een plantafstand van ongeveer 30 centimeter nodig bij het planten van meerdere exemplaren. Nadat je de planten hebt geplant, bedek je ze met een laag compost en geef ze goed water. Naast het regelmatige water geven, moet u uw phlox ondersteunen met wat kunstmest. Hij zal je bedanken met een prachtige en gezonde bloei.
Je kunt het post-bloeiproces verbeteren door de phlox altijd mooi schoon te houden, d.w.z. vervaagde en dode delen verwijderen. Je moet ook weten dat de phlox enige tijd nodig heeft om aan de locatie te wennen. Het kan er van jaar tot jaar anders uitzien of bloeien, afhankelijk van het weer. Geef het drie tot vier jaar voordat je het weer opgraaft. De vlammenbloem zelf is niet bijzonder langlevend, dus het is raadzaam om deze na ongeveer acht jaar te vermeerderen.
Verdeel en verspreid phlox
Voor vermeerdering, of om uw werk gemakkelijker te maken, dient u eerst alle dode scheuten van de vlammenbloem te verwijderen. Snijd dit ongeveer tien centimeter boven de grond af met een snoeischaar en maak vervolgens de aarde los met een schop. Om het losmaken van de kluit gemakkelijker te maken, blijft u de schop aan beide kanten heen en weer bewegen. Als de phlox nu heel losjes in de grond zit, til hem dan een beetje op en scheid de onderste wortels.
Afhankelijk van de grootte van de kluit kun je de phlox verdelen of in vieren delen. Dit zou een koud kunstje moeten zijn met het schopmes. Snijd hiervoor de kluit relatief precies in het midden en tussen de scheuten met krachtige slagen door. Als de wortelstok groot genoeg is, halveer deze helften dan opnieuw. In het komende jaar zullen de individuele, nieuwe kluiten weer sterk ontkiemen.
Verplaats na de verdeling de aanstaande planten naar een nieuwe plek. Let natuurlijk op de bodem- en locatievereisten. Wil je een deel van de oude plek verlaten, dan is het aan te raden om de aarde te ruilen. Anders is het waarschijnlijk dat de phlox wordt besmet met stengelaaltjes of echte meeldauw. Geef de stukjes water op hun nieuwe plek en bedek ze met een laag compost.
Start fotogalerij 
4 Toon alles 
In de herfst na de bloei stengels van oudere planten afknippen. Knip uit met de tuinvork.
Gebruik een groot mes of schop om de kluit in vier delen te verdelen.
Na het verdelen de individuele planten in de grond zetten, naar beneden drukken en water geven.
Bedek de planten met een dikke stapel bladeren. In de winter houdt hij de vorst buiten.
Ziekten en plagen
Als u de plant op een ongeschikte locatie verplaatst, kan echte meeldauw de phlox aantasten. De bovenzijde van de bladeren is bedekt met een witte schimmel die de phlox ernstig kan beschadigen. Er zijn nu variëteiten, vooral onder de hoge phloxen, die relatief resistent zijn. Wil je je toch wapenen tegen ziektes als echte meeldauw, dan kun je netwerkzwavel toepassen.
Een andere veel voorkomende plaag is de bladzuigende sprinkhaan. Het levert echter geen grote problemen op voor de tuinman, aangezien het gemakkelijk gestraald kan worden met een tuinslang. Het stengelaaltje daarentegen, ook wel rondworm genoemd, hecht zich aan de scheuten van de vlammenbloem en kan niet gemakkelijk worden verwijderd. De enige manier om hier van het ongedierte af te komen, is door de geïnfecteerde scheuten volledig te verwijderen. Anders veroorzaakt de nematode misvormingen op nieuwe bladeren, verdikkingen op de bladstelen en kan zelfs een gedeeltelijke dood veroorzaken.
Een veel voorkomende ziekte wordt de elandziekte genoemd. Het toont zich door onvolgroeide, droge, bruine bladeren en een slechte groei. Je moet geïnfecteerde planten opgraven en verbranden. Plant dan gedurende vier jaar geen phlox in dit gebied. Om dit te voorkomen, snijdt u de stelen voor de eerste vorst terug op de grond. Voeg het kruid niet toe aan de compost; verbrand het.