De sering bloeit voornamelijk in mei en is een van de typische voorjaarsplanten. Met zijn heerlijke geur en geweldige kleur presenteert hij zijn volle pracht in huistuinen.
De sering is de afgelopen jaren door veel tuinders vermeden omdat de charme van de cottage-tuin niet paste in de moderne sfeer van nieuwe tuinen. Tegenwoordig siert de sering weer diverse tuinen. De afgelopen jaren zijn er talloze nieuwe soorten seringen op de markt gekomen die niet alleen imponeren met hun unieke geur, maar ook met hun nieuwe kleuren en lange bloeitijden. Kortom, de sering is een van de olijfbomen en staat graag in de zon of in de halfschaduw op een windschaduw plek in de tuin. We hebben een overzicht samengesteld waar u op moet letten bij het planten, snijden en vermeerderen van seringen.
Seringen (Syringa) profiel
- behoort tot de olijvenfamilie
- er zijn meer dan 20 soorten en meer dan 100 variëteiten
- de meest voorkomende sering is de Syringa vulgaris, de gewone sering
- Sering komt voor als struik of als kleine boom
- kan tot zeven meter hoog worden
- de belangrijkste bloeitijd vindt plaats in mei en juni
- de bloempluimen zijn tot wel 25 centimeter lang
- de sering is verkrijgbaar in tal van kleuren, ook met dubbele of tweekleurige bloemen
- De meeste lila bloesems zijn geurig, soms erg sterk
Dit is hoe de lila eruit ziet
Na verloop van tijd groeit de sering, een bladverliezende struik, uit tot een grote struik of, zelden, een kleine boom. Afhankelijk van het type sering varieert de grootte sterk tussen één en maximaal zeven meter. De vorm van de bladeren varieert van ovaal en rond tot ei- of hartvormig.
Het algehele uiterlijk is erg compact en rechtopstaand. De bloemknoppen bevinden zich aan de uiteinden van de takken die zich in het voorgaande jaar hebben gevormd en gaan, afhankelijk van de regio, open tussen eind april en half mei. De geopende bloemen geven dan hun bloemengeur af. De bloeiperiode is rond begin juni voorbij. Vervolgens vormt de sering fruitcapsules met zaden.
Afhankelijk van de soort hebben de bloemen van de sering verschillende kleuren.
Lila soorten en variëteiten
De sering werd in 1565 door een Oostenrijker uit Turkije naar het Weense hof gebracht en van daaruit in de tuinen van Midden-Europa geïntroduceerd. Tegen het einde van de 19e eeuw ontstond er een grote variëteit aan verschillende soorten, voornamelijk door veredeling in een Franse kwekerij. Er zijn nu variëteiten van nobele sering met verbeterde eigenschappen. Ze zijn niet alleen compacter en robuuster, hun bloemen zijn ook vaak tweekleurig.
Tegenwoordig zijn er meer dan 20 soorten en meer dan 100 variëteiten. Als u een aankoopbeslissing neemt, moet u niet alleen naar de prachtige bloemen kijken. Omdat veel seringenstruiken vele meters hoog kunnen worden, ziet dat er in kleine tuinen lelijk uit.
a) De nobele lavendel (Syringa vulgaris)
De nobele lavendel is een bladverliezende, rechtopgroeiende struik en wordt gemiddeld tussen de drie en vier meter hoog, sommige soorten zelfs tot zes meter hoog. De bloemen verschijnen vanaf half mei en hebben de typische bloemige seringgeur.
b) De hyacint-sering (Syringa hyacinthiflora)
De bloemen van de hyacint-sering verschijnen iets eerder dan de edele sering. Hun algehele uiterlijk is vaak bossiger en rijker.
b) De Hongaarse sering (Syringa josiflexa josikaea)
De Hongaarse sering is ongeveer 2,5 meter hoog en heeft lange, sterk geurende individuele bloemen. Bijzonder mooi zijn de ongeopende bloemen. Deze lila soort is ook zeer geschikt voor kleinere tuinen of in potten.
c) De Canadese sering (Syringa x prestoniae en Syringa x josiflexa)
Deze seringenoort is bijzonder goed bestand tegen extreme winterhardheid. Hun bloeiperiode begint pas twee tot drie weken na de nobele sering en verspreidt zijn eigen speciale geur. De Canadese sering kan een totale hoogte bereiken van 2,5 meter. Deze sering is ook bijzonder geschikt voor kleinere tuinen of het houden van potten.
d) De koningssering (Syringa chinensis)
De koningssering is een van de mooiste soorten seringen en vormt na verloop van tijd tot wel vier meter hoge ronde struiken. Deze lila soort stelt over het algemeen weinig eisen en kan ook als windscherm worden gebruikt.
De juiste standplaats en grond voor de sering
Over het algemeen geven alle soorten seringen de voorkeur aan een zonnige plek en kunnen ze zelfs droge hitte verdragen. Je kunt de sering in de schaduw zetten, maar er is geen dichte kroon en veel minder bloemen. Bovendien zijn nobele seringen bijzonder windbestendig en worden daarom in Noord-Duitsland vaak als windbeschermende haag gebruikt.
Als het gaat om de eisen aan de juiste grond, is de sering over het algemeen vrij tolerant en kan ook tegen minder gunstige grond. Alleen bodemverdichting of wateroverlast verdraagt de sering helemaal niet. Afhankelijk van de soort seringen gedragen de behoeften van de seringen zich echter heel anders. Terwijl nobele seringen de voorkeur geven aan een voedselrijke, vrij droge leemachtige grond met een hoog kalkgehalte, groeien Preston-seringen bijvoorbeeld het best op kalkarme en vochtige bodems.
Hoe zorg je voor de sering
De sering is een zeer gemakkelijk te verzorgen plant die in droge zomers soms zonder water komt te staan. De sering heeft alleen aanvullende voedingsstoffen in de vorm van kunstmest hoornsplinters nodig als hij op zandgronden wordt geplant. Optioneel kunt u de opslagcapaciteit voor water en voedingsstoffen verbeteren door de boomschijf in het voorjaar te verrijken met een dun laagje rijpe compost.
Seringen snijden
De sering ontwikkelde vorig jaar al bloemknoppen. Snoei de seringen pas eind mei terug om het aantal bloemen niet zinloos te verminderen. Bij het snijden moeten alle vervaagde pluimen indien mogelijk worden verwijderd. Dit voorkomt de vorming van zaden en stimuleert de sering om nieuwe knoppen te vormen.
Snijd tijdens de bloei af en toe een mooi boeket. Dit voorkomt automatisch veroudering van de sering.
a) De juiste snit om de bloemen in bloei te houden
Direct na de bloei kunnen de verdorde bloemen met een snoeischaar worden afgesneden. Zorg er echter voor dat er geen jonge scheuten gewond raken tijdens het proces. Deze vormen namelijk al bloemknoppen voor het komende seizoen.
Maar zelfs zonder snoei ontwikkelen seringen tot ver in de ouderdom nieuwe bloemen. Na verloop van tijd verouderen echter oudere takken en sterven de zijtakken in de kroon af. Hierdoor wordt de struik in de loop der jaren van binnenuit kaal en heeft de kroon aan de buitenkant sterke takken. Om dit te voorkomen moet ongeveer elke derde bloemscheut na de bloeiperiode iets meer worden teruggesnoeid.
Tip:Als je tijdens de bloeiperiode zo nu en dan gewoon een mooi boeket afknipt, kan veroudering automatisch voorkomen worden.
b) Verjong oude seringen door
oude struiken te snoeien door de hoofdtakken te snoeien tot een lengte van 40 tot 60 centimeter. Het is het beste om de verjongingskorting over een periode van twee tot drie jaar te spreiden. Dit voorkomt het volledig falen van een bloem.
c) Opkweken van jonge seringen met snoeien
Als u een sering wilt laten groeien als enkelstammige boom, moeten alle secundaire takken en zijscheuten van jonge planten worden verwijderd.
Verspreid seringen
Je kunt op verschillende manieren nieuwe jonge planten van je favoriete sering laten groeien :
a) Wortellopers
De worteluitlopers zijn de gemakkelijkste manier om de sering te vermeerderen. Vooral de nobele sering geeft er volop van. In het voor- of najaar de uitlopers gewoon met een spade afprikken en op een andere gewenste plek planten.
Deze procedure werkt echter niet met alle nobele variëteiten, zoals bijvoorbeeld "Ter nagedachtenis aan Ludwig Späth". De reden hiervoor is dat deze variëteit vaak wordt vermeerderd door jonge zaailingen van de wilde soort, waarvan de worteluitlopers dan ook de bloemkleuren en eigenschappen van de wilde sering dragen.
b) In vitro voortplanting
Daarom is de laatste jaren de zogenaamde in-vitro-vermeerdering ingeburgerd. Met deze methode worden nieuwe planten gekweekt uit heel kleine stukjes weefsel op een speciaal voedingsmedium. Het voordeel hiervan is dat de nakomelingen wortelloos zijn en daardoor kunnen de uitlopers zich ook rasgetrouw voortplanten.
c) Voortplanting van stekken
Deze methode is bijzonder geschikt voor de Hongaarse sering. Dit omvat het afsnijden van stukjes potlood van jonge scheuten. Deze moeten aan de boven- en onderkant eindigen met een paar toppen. Snijd aan de onderkant een smalle strook schors af van ongeveer twee centimeter lang. Vervolgens leg je de stekken in het bed van losse en humusrijke grond en bedek je het geheel met een vachttunnel.
d) stekken
Bovenal worden zwak groeiende dwergseringen en de Preston-hybride bijna uitsluitend gereproduceerd door stekken. De kop of deelstekken met minimaal drie bladknopen worden tijdens de bloeiperiode in mei of juni afgesneden. Verwijder vervolgens de drie onderste bladeren en doe deze in een mengsel van potgrond, zand en algenkalk.
e) seringen zaaien
Seringen vermeerderen door ze te zaaien is een eenvoudige methode. Hiervoor worden in oktober trossen droog fruit geoogst, in een emmer geschud en worden de zaden met een zeef gescheiden van de andere componenten van het fruit. Vervolgens worden de zaden gezaaid in de zaadbak met potgrond. U kunt de doos tot het volgende jaar in de schaduw open laten staan. Zorg ervoor dat de grond niet uitdroogt. De kweekbak wordt pas in januari afgedekt en in een onverwarmde kas geplaatst. Dit is waar de zaden beginnen te ontkiemen. De zaailingen kunnen in het voorjaar in potten worden geprikt en in het najaar weer uitgezet.
Niet de vlinder, maar de seringenmot is een typische plaag van de sering.
Deze plagen en ziekten kunnen uw seringen beschadigen
De seringenmineermot is een typische plaag die op de seringenstruik kan voorkomen. De aantasting is te herkennen aan de bruine bladeren in mei. Meestal kan het helpen om de larven met de hand te plukken. Bladluizen of echte meeldauw kunnen ook voorkomen. Deze ziekten veroorzaken echter niet veel schade.