Als u de moeite niet schuwt, kunt u zelf uw terras verfraaien door zelf nieuwe terrasplaten te leggen. Met onze stapsgewijze instructies laten we u zien hoe het heel gemakkelijk werkt.
Vakantie, tuinfeest of ontspanning - verplaats uw woonkamer buiten naar het nieuwe terras bij het huis. Het is relatief goedkoop als je het zelf aanpakt - omdat je er geen professional voor hoeft te zijn. Kies in het begin een terrasoverkapping. De ondergrond kan van beton of hout zijn. Lees meer over de voor- en nadelen van straatstenen en terrasplaten verderop in het artikel.
Terrasplaten leggen: zo werkt het
Gewone betonplaten kosten ongeveer 2,50 euro per stuk, gepolijste of gekleurde platen ongeveer 5 euro. Bepaal de vorm van de zitting en markeer het gebied met houten wiggen en koorden.
Stap 1: de ondergrond
Verwijder eerst ongeveer 20 centimeter plus de hoogte van de terrasplaten van de grond. De optimale structuur bestaat uit tien centimeter grof grind, vijf centimeter fijn grind, drie centimeter grind en een drie centimeter dik zandbed. In plaats van de korrelige onderbouw kun je gewoon een zogenaamde 16 centimeter mineralenmengsel invullen, een laagje grind van 3-4 centimeter erover strooien en de tegels direct op het grind leggen. Na het afgraven van de grond verdicht je de bodem en ook het grind of het mineralenmengsel met een stamper of een trilplaat (lenen). Grotere gebieden hebben een helling van één tot twee procent nodig om regenwater af te voeren - ongelijke natuursteenplaten iets meer dan vlakke betonplaten. Zorg ervoor dat het water altijd in het pand stroomt,niet in de richting van de huismuur.
De onderconstructie van het terras moet zorgvuldig worden verdicht met een stamper. Het zand- of grindbed onder de terrasplaten wordt alleen verdicht door voorzichtig op de platen zelf te tikken.
Stap 2: zoek een helling
De juiste helling vindt u als volgt: Lijn een recht vierkant stuk hout van een meter lang horizontaal uit op de korrel (waterpas). Als er twee centimeter ruimte is tussen het hout en de onderkant van de waterpas, dan is dat een helling van twee procent. Leg een tweede vierkant stuk hout op de korrel, controleer de helling. Daarna eventueel rivierzand tussendoor opvullen en met een rechte houten of aluminium lat langs de vierkante balken trekken. Verwijder vierkante balken en vul de voren met zand.
Grotere gebieden hebben een helling van twee tot drie procent nodig om regenwater af te voeren.
Stap 3: leg de terrasplaten
Markeer de uitlijning van de voegen met hout en touw en plaats de terrasplaten zo dicht mogelijk bij elkaar. Tegels leggen vanaf 50 centimeter kun je het beste met een tegeldrager leggen, dit is prettig voor de vingers. Ga op grotere terrassen altijd in een hoek op de huismuur liggen en werk je een weg zodat je niet op het bestratingbed hoeft te stappen. Gebruik een string om te controleren of de eerste rij panelen precies op één lijn ligt en herhaal dit om de drie tot vier rijen panelen. De voegbreedte voor betonplaten en gezaagde natuursteenplaten dient 3 tot 5 millimeter te zijn. Indien u gebruik maakt van zogenaamde kunststof afstandhouders kunnen de voegbreedtes exact worden aangehouden. Voor gebroken en onregelmatig gevormde natuursteenplaten, zogenaamde veelhoekige platen,de voegen kunnen navenant breder zijn.
U kunt de uitlijning van de gewrichten markeren met een touwtje.
Stap 4: vermijd hobbels
Overhangen vormen struikelblokken: controleer met de rechte houten lat of alle paneelranden op hetzelfde niveau liggen. Bij oneffenheden dient u de plaat weer te verwijderen en het bestratingbed dienovereenkomstig met zand of grind te egaliseren. Als alle overgangen waterpas zijn, tik je met een hamer en hout op de terrasplaten. Vul de voegen met fijn gezeefd zand.
Gebruik een rechte houten lat en een waterpas om te controleren of de plankranden waterpas zijn.
Stap 5: stabiliseer de randen
Betonnen palissades, trottoirplaten of randklinkers in vochtig beton stabiliseren de plaatconstructie. Belangrijk: Als u een rand heeft gepland, moet deze worden ingesteld voordat de onderconstructie wordt gevuld. In dit geval is het belangrijk dat u het terras nauwkeurig opmeet om afgesneden randen te voorkomen. Bereken met het veelvoud van de breedte van de gebruikte terrastegels plus de voegbreedte. Voeg als toeslag 3-5 millimeter toe voor de eerste voeg op de huismuur. Wil je geen zichtbare rand, dan kan je de buitenste rij terrasplaten eronder eenvoudig stabiliseren met een zogenaamde rugleuning van beton.
Klinkerstenen die op de rand zijn geplaatst, stabiliseren de plaatstructuur.
De verscheidenheid aan terrasplaten: voor- en nadelen in één oogopslag
Indien u de terrasplaten zelf wilt leggen, dient u vooraf de verschillende materialen te behandelen. Stein warmt overdag op en geeft warmte af na zonsondergang - de juiste keuze voor connaisseurs na het werk die hun terras alleen 's avonds laat gebruiken. Als de zon op het stenen oppervlak schijnt, kan het snel te warm worden om op blote voeten te lopen; Zonneschermen zoals grote planten en parasols houden de stoel koel.
Gegoten steen
Geprefabriceerde straatstenen, platen en treden van beton worden gietsteen genoemd. Hun oppervlak wordt bewerkt of gevormd door slijpen, polijsten, zagen, wassen of stralen. Uniform grijs was gisteren, vandaag is er kleurrijke gietsteen.
Het materiaal bestaat uit zand, grind, cement en water. Kleurpigmenten bepalen de kleur, toevoegingen zoals natuursteen verfijnen het oppervlak. Het beton wordt meestal in blokken gestort en vervolgens in platen gezaagd.
Eenlagige gietsteen bestaat overal uit hetzelfde mengsel. Tweelagige bekledingen worden als van hogere kwaliteit beschouwd; Ze hebben een dunne deklaag van graniet, marmer of halfedelstenen bovenop een dikke laag kernbeton, die na plaatsing te zien is. Betonblokken zijn verkrijgbaar in alle kleuren en vele vormen, van rond tot vierkant en vijfhoekig tot honingraat.
Het schoonmaken en onderhouden van het terras kan vervelend werk zijn: vlekken van bladeren, mos, algen en tuingrond of een gevallen gegrilde worst zijn vaak niet meer te verwijderen.
Herhaalde impregnering of oppervlaktebehandelingen die permanent aan de stenen en platen zijn verbonden, stoten vuil af en laten de bekleding natuurlijk en mooi verouderen.
Klinker tegels
Klinkers worden uit klei verbrand, deze wordt in de oven langzaam verhit tot temperaturen boven de 1100 graden. Het verwerkte natuurlijke materiaal smelt, de poriën sluiten zich en er treedt zogenaamd sinteren op; het draagt aanzienlijk bij aan de verharding van de straatklinker. Ze zijn buig-, zuur- en vorstbestendig en nemen geen water op.
De baktemperatuur en de geologische samenstelling van de kleimassa bepalen de natuurlijke kleur van straatklinkers: een hoog ijzergehalte resulteert in roodachtige straatklinkers, voor gele tinten wordt sterk kalkhoudende klei met een laag ijzergehalte gebruikt - het wordt bruin bij een hogere baktemperatuur. Gevlamde gemengde tinten met een iriserend oppervlak kunnen worden bereikt door zeer hoge baktemperaturen. Terrasplaten gemaakt van hardgebakken klei hebben meestal een klein formaat - meestal twee keer zo groot als straatklinker. Grotere formaten zijn door het fabricageproces nauwelijks mogelijk omdat ze te gemakkelijk zouden breken in de oven.
De kleuren ontstaan door en door, zijn slijtvast en watervast en vervagen niet. De natuurlijke levendigheid van het keramische kleurenspel en de warme uitstraling blijven voor altijd behouden.
Terrassen van natuursteen
Natuursteen wordt gewonnen in steengroeven over de hele wereld, vaak in blokken tot vier meter breed, twee meter hoog en 1,80 meter diep. Hieruit worden panelen gesneden of gebroken - twee tot zes centimeter dik, afhankelijk van het doel. Het materiaal vertoont een oneindige verscheidenheid aan vormen en kleuren, insluitsels en korrels - elk stuk is uniek, onregelmatigheden getuigen van zijn authenticiteit. De meeste tuinbezitters kiezen voor bekende gesteenten zoals basalt, graniet, schelpkalksteen, porfier, zandsteen, leisteen en travertijn. Er zijn echter meer dan vijftig soorten natuursteen in een grote verscheidenheid aan kleuren om het terras te verfijnen.
Leggen van natuurstenen platen
Steenhouwers maken onderscheid tussen harde en zachte steen en houden bij het geven van advies rekening met de eisen aan onderhoudsgemak en slijtvastheid, ongevoeligheid voor hitte en zuur, wateropname en slipvastheid, oppervlaktestructuur, glansgraad en kleur van de terrasplaten. Afhankelijk van hoe de vakman de ondergrond verwerkt, gebruikt hij effecten om de uitstraling en waarde van een natuurstenen terras te vergroten en de duurzaamheid en onderhoudseisen van de natuursteen te beïnvloeden.
