De keuze voor een bepaalde dakvorm bij het bouwen van een huis dient niet alleen om visuele redenen te worden genomen, men moet ook letten op de kosten. Individuele dakvormen kunnen bijna de helft duurder zijn dan andere. Hiervoor moeten echter de voor- en nadelen van elke individuele dakvorm met elkaar in verband worden gebracht. We vroegen de kostencheck-expert in ons interview wat individuele dakvormen kosten.
Vraag: Wat kost een dak?
Kostencheck-expert: Ja, dat is een goede vraag. Niemand kan dat natuurlijk ter zake zeggen. De exacte bouwwijze, de constructieve eisen en natuurlijk het ontwerp van het dak zijn altijd doorslaggevend - van het type dakbedekking tot dakkapellen en dakramen.
Behalve de ontwerpkenmerken en de individuele voor- en nadelen zijn er echter ook fundamentele prijsverschillen tussen de afzonderlijke dakvormen.
Het typische zadeldak is wijdverbreid.
De "klassieker" in Duitsland is het zadeldak. Het is gemakkelijk te bouwen, redelijk stabiel en ook vrij goedkoop. Als allround dak kan het aan de meeste eisen voldoen; wanneer er veel regen valt in het gebied, wordt het meestal steiler gemaakt, maar wanneer er veel sneeuw ligt, is het meestal vlakker. Indien een dakverlenging wordt voorzien, dient de dakhelling indien mogelijk meer dan 50 ° te bedragen. In termen van kosten is het eenvoudige hellende dak een van de goedkope daken - u moet meestal kosten berekenen tussen 55 EUR per m² en 65 EUR per m² voor de dakconstructie . Daarnaast zijn er natuurlijk de kosten voor de dakbedekking, die zeer variabel kunnen zijn (ca. 6 EUR per m² tot meer dan 70 EUR per m² materiaalkosten).
Aan de andere kant van het prijsspectrum is het schilddak. Ook hier zijn de gevels afgedekt door schuine dakvlakken. Dit kost natuurlijk aanzienlijk meer materiaal, vereist meer werk en is navenant duurder. Voor de meeste schilddaken moet u ongeveer 90 EUR per m² voor de dakspant rekenen, en de kosten voor de bekleding zijn dan ongeveer 50% hoger dan voor het schuine dak.
Schuurtjes zijn ook erg populair.
Daarentegen zijn monopitch-daken de laatste jaren erg populair geworden als kostenbesparende oplossing. Een monopitch-dak is in wezen een "half zadeldak". Dit heeft een aantal voordelen: De kosten voor het plaatsen van de dakconstructie bedragen doorgaans slechts 45 EUR per m² tot 55 EUR per m² , de dakbedekking kost ongeveer een derde minder dan een schuin dak van dezelfde grootte vanwege het lagere materiaalverbruik . Door het ontbreken van een tweede helling kan de bovenverdieping in de meeste gevallen praktisch als volledige vloer worden gebruikt en het individuele hellende oppervlak is ook ideaal voor het bevestigen van een zonnestelsel.
Ook platte daken zijn momenteel erg populair.
Het platte dak is ook een klassieker - maar wel een waar je op een paar dingen moet letten: met de bouwkosten van slechts ongeveer 40 EUR per m² voor een draagconstructie koop je een hoog tot zeer hoog onderhoudsniveau, aangezien water door de lagere dakhelling is erg moeilijk om te doen. Vergeleken met een schuin dak dat al tientallen jaren praktisch onderhoudsvrij is, hebben platte daken minstens één intensieve inspectie per jaar en frequente reparaties nodig om de lekdichtheid echt te garanderen. De overkapping (bij platte daken wordt dit "afdichting" genoemd) daarentegen heeft materiaalkosten van 8 euro per m² tot 12 euro per m²relatief goedkoop, en het afdichten van de oppervlakken is goedkoper dan het afdekken van een schuin dak. Maar het zegel moet vaker worden vernieuwd.
Elke dakvorm kan dan afzonderlijk worden ontworpen: het zadeldak bijvoorbeeld tot een middendak, wat natuurlijk de kosten verhoogt, of tot een sleepdak om een overkapping voor het voertuig te hebben. Om kosten te besparen kunnen schilddaken indien nodig ook worden ingekort tot een half schilddak.
De individuele ontwerpkenmerken kunnen dan sterk variëren - het zadeldak bijvoorbeeld, van het eenvoudige daksparendak en het nog eenvoudigere spantdak tot het kraagbalkdak of het balkendak. Dit wordt echter meestal bepaald door de structurele vereisten in elk afzonderlijk geval.
Kostenvoorbeeld uit de praktijk
We hebben een schilddak van 160 m² opgetrokken en bedekt met goedkope betonnen dakpannen. Er is geen dakisolatie omdat we de bovenste verdieping niet als verwarmde leefruimte willen gebruiken.
| Post | prijs |
|---|---|
| Dakspant - materiaalkosten | 4.700 EUR |
| Dakspant - arbeidskosten | 8.700 EUR |
| Dekking van materiaalkosten | EUR 1.200 |
| Bevestig daklatten | 1.800 EUR |
| Volledige dekking (werkprestatie) | 4.600 EUR |
| totale prijs | 21.000 euro |
De hier getoonde kosten hebben alleen betrekking op een specifieke planning in een individueel geval. Bijkomende kosten zoals steigerkosten en de kosten voor dakafvoer (regengoot, regenpijpen) worden hier niet in rekening gebracht, evenmin als speciale uitrusting (dakdoorvoeren, dakramen, etc.). Dit alles kan in de praktijk de prijs aanzienlijk duurder maken.
Als je de kosten vergelijkt met een zadeldak, zou het dakoppervlak al met ongeveer de helft worden verminderd, en zelfs nog verder met een monopitch-dak. De pure dakkosten voor een lessenaarsdak zouden grofweg ongeveer de helft bedragen. Door de totaal verschillende bouwwijzen van de woning en het afwijkende ruimtegebruik zou dit echter deels weer in perspectief worden geplaatst; uiteindelijk moeten de totale kosten altijd in overweging worden genomen.
Vraag: Wat bepaalt de kosten voor de individuele dakvormen?
Kostencontrole expert: het hangt altijd af van:
- het type dakconstructie dat wordt gebouwd
- de ontwerpkenmerken die zijn gepland
- de statische eisen waaraan een dakconstructie in elk individueel geval moet voldoen
- de grootte van het resulterende dakoppervlak
- het geplande type dakbedekking (hierbij moet ook rekening worden gehouden met het gewicht van de dakbedekking, aangezien een overeenkomstig draagvermogen vereist is)
- de bouwplaats (toepasselijke wind- en sneeuwbelastingen en hoeveelheden neerslag in het gebied)
- de gewenste speciale uitrusting op het dak (bijv. dakramen, uitlaten, speciale dakgeometrieën zoals middendak, etc.)
Elk dak moet daarom altijd individueel worden gepland op basis van de structurele vereisten en de uitrustingsvereisten, evenals het geplande gebruik van de dakruimte. De kosten voor individuele dakvormen kunnen daarom slechts een globale richtlijn zijn.