Gezellig, origineel en uniek: zo kun je de shabby chic inrichtingsstijl het beste omschrijven. Het gaat niet om het najagen van een modetrend - het gaat om het eren van de tijdloze schoonheid van het onvolmaakte: meubels met gebruikssporen, zelfgehaakte tafelkleden en behang dat uit een andere tijd lijkt te komen.
Nee, in tegenstelling tot de letterlijke vertaling van "shabby" of "shabby chic", is Shabby Chic niet alleen grof afval. Maar: vermeend grofvuil kan vaak een shabby-chic pronkstuk worden. Bij Shabby Chic gaat het erom alledaagse voorwerpen en meubels een bijzondere uitstraling te geven, ze deel uit te laten maken van een verleden of hetzelfde erin te benadrukken. Dingen die op het eerste gezicht niet perfect lijken, zijn perfect omdat ze er een beetje gehavend uitzien, omdat ze al van grootmoeder waren en met een beetje zeep, verf en was weer glanzend kunnen worden gemaakt.
De inrichtingsstijl ontstond in Groot-Brittannië in de jaren tachtig als een sterke tegenbeweging tegen de zeer opzichtige Victoriaanse inrichtingsstijl, die toen nieuw leven werd ingeblazen - die de brede massa van de Britten financieel niet kon betalen en in plaats daarvan oude meubels herstelde. De Amerikaanse Rachel Ashwell maakte de naam Shabby Chic groot. Ze definieert de inrichtingsstijl als "tijdloze geschiedenis", dat wil zeggen zonder vervaldatum, wat haar hartwaarden en esthetische ideeën vertegenwoordigt. Ashwell opende de eerste winkel onder de naam Shabby Chic in 1989 in Santa Monica, Californië, en noemt het nog steeds haar "creatieve speeltuin".
Met de armoedige look zijn het de innerlijke waarden die tellen
De sjofele uitstraling is te herkennen aan het feit dat het meubel bijvoorbeeld niet perfect wit of gekleurd is geverfd, maar opzettelijk open, afgebroken of achteraf gewreven plekken heeft. Het oorspronkelijke materiaal van het object flitst zo onder de geverfde kleur vandaan. Elk meubelstuk is in principe in de shabby chic stijl: van stoelen tot tafels en keukens tot schoenenkasten, dressoirs en badkamerkasten.
Belangrijk: het meubilair is stabiel en in zeer goede, bruikbare staat. Een driepotig buffet vol schimmel en zonder handvatten simpelweg shabby chic noemen uit persoonlijke luiheid is niet het hele punt van de zaak.
Het restaureren van oudere meubels of vintage meubels in de shabby chic-stijl doet dat wel - de inrichtingsstijl is immers geboren uit wat nu upcycling en doe-het-zelf wordt genoemd. Als je op je eigen zolder of in de kelder van oma nog niets geschikts hebt gevonden, dan kun je het op de rommelmarkt of op internet vinden. Er zijn ook veel tutorials online die zowel beginners als gevorderde hobbyrestaurateurs stap voor stap uitleggen hoe oude schatten professioneel kunnen worden opgeknapt.
Shabby Chic: meer dan alleen meubels met een verhaal
Maar shabby chic is veel meer dan alleen een manier om meubels of hout ouder te laten lijken dan het is - of om oudere meubels nieuw leven in te blazen. Shabby chic is een feel-good inrichtingsstijl: lichte kleuren, luchtige sfeer, zachte stoffen en extravagante blikvangers zijn de ingrediënten voor een geslaagde inrichting. Alles wat je leuk vindt, is toegestaan, zolang het de basisregels van stijl respecteert en genoeg oog geeft om naar te kijken.
De materialen in shabby chic
Shabby chic meubels zijn meestal van hout, stoelen kunnen ook van wit gelakt rotan worden gemaakt. Behang gemaakt van bedrukt papier of soms gemaakt van stof met rijke applicaties, kussenslopen zijn gemaakt van satijn, linnen of katoen - in één kleur of met een bloemmotief. Af en toe zijn er metalen elementen voor decoratie en ook glasaccessoires zijn goed te combineren. Er zijn ook takjes en verse bloemen, planten, porseleinen beeldjes en - vooral populair in de keuken - emaille potten in verschillende formaten. Ook te gebruiken als bloempot.
Typische vitrinekast in armoedige stijl.
De kleuren in shabby chic
Shabby Chic gebruikt in principe alle kleuren - de nuance telt. Een luchtig, uniform kleurconcept, zonder al te felle of zelfs neonkleuren en zeker geen zwart, vormt de basis: pasteltinten, een delicaat roze, altviool, een lichtgroen of een prachtig hemelsblauw laat het licht stromen. Maar muren kunnen ook in rijke, sterke tinten worden geverfd. De vloer moet licht worden gehouden. Stoelen, tafels en ladekasten zijn meestal wit of beige, aangezien nieuwere exemplaren worden geverfd met tafellak en vervolgens worden geschuurd om de gewenste patina te krijgen. Af en toe kan er een gekleurd meubelstuk zijn, maar lichte tinten hebben ook de voorkeur.
De patronen in shabby chic
Bloemen, afbeeldingen van vogels en in het algemeen elke vorm van natuurpatroon of natuurimiterende vormen zijn welkom in Shabby Chic. Ze geven kleur aan de kussens en dekens, aan de gordijnen en tafelkleden, wat voor afwisseling zorgt. Ze zijn vaak te vinden op kopjes en borden. Een ander kenmerk van de stijl zijn kleine bobbeltjes die aan alle textiel- en borduurwerken kunnen bungelen, wat alles wat met stof te maken heeft uniek maakt, van stoffen servetten tot theedoeken tot kussenslopen.
Nostalgische items zijn onmisbaar in shabby chic.
De decoratie in shabby chic
Omdat je waarschijnlijk al veel bloemen- of natuurlijke patronen op de gordijnen, kussens en dergelijke hebt, moet je spaarzaam zijn bij het inrichten van de kamers: een paar losse stukken met een wow-factor zijn beter dan een plank vol rommel. In de eetkamer of in de keuken kunt u bijvoorbeeld gekleurde glazen in plaats van normale glazen in de vitrine zetten en daarbij de voorwerpen van dagelijks gebruik als decoratieve elementen gebruiken.
Of ze zetten een glazen lantaarn op een houten schijf op de eettafel, draperen wat vers mos om de voet, zetten er een klein houten wild dier voor en een grote, beige kaars in het glas. De shabby chic stijl is ideaal om zelf creatief aan de slag te gaan. Liefhebbers van shabby chic zullen ook profiteren van handwerkvaardigheden, iets dat te maken heeft met het haken van tafelkleden. Er zijn meer dan genoeg suggesties voor decoratie. Je zult verrast zijn hoeveel shabby chic accessoires je al in huis hebt - je hoeft ze alleen maar in de schijnwerpers te zetten.